Soms stuit je op een woord en denk je ‘wat is dat nou weer dan?’ Het betrof de duiding ‘genderfluïde’. Had het misschien te maken met gevaarlijke substanties, zoals kwik, lpg of chloor? Nee. Het was iets nieuws. Althans voor mij. Speurwerk leverde de volgende verklaring op, enigszins versimpeld, dat eh…, iemand zich soms man voelt en soms vrouw. Wat ik ervan begrepen heb. Juist. Dan ga je bij jezelf te rade. Geregeld hanteer ik de stofzuiger, wat niet direct ingeschaald wordt als een mannelijke taak. Ho, ho, nou niet direct van ‘Lampie, jij ouwerwetse zak’. Ik draai mijn hand niet om voor een wasje draaien of de badkamer dweilen. Geen punt. Ik hoor het mijn bijslaap nog verkondigen in het keukenparadijs van Dick de Lange: “Ik hoef geen vaatwasser, hij doet de afwas.” Een knipoog naar de keukenboer en een duim in mijn richting. Ook is me wel es verweten dat ik kan zeuren ‘as ’n old wief’, maar volgens mij maakt me dat nog niet genderfluïde. Dat gaat wat dieper. Zit wat ingewikkelder in mekaar. Of niet? Eigenlijk geen idee. Vind het wel een gedoe.
Net als al die genderneutraalflauwekul. Ook zoiets. NS heeft het knap opgelost. Geen ‘dames en heren’, maar ‘beste reizigers’, dat is beter dan ‘beste homo’s, hetero’s, biseksuelen en transseksuelen’, toch? Genderneutraal. Tja. Lastig. Volgens mij komen we in de problemen. Voorman, ombudsman, opperman, politieman, timmerman, doelman, vakbondsman en orgelman, hoe gaan we die duiden? Oké, de laatste is niet moeilijk, dat wordt orgeldraaier. Maar de rest? Deze jongen gooit de handen in de lucht. Kan de baas van Ommer Automaten, Mans Zandman zijn naam blijven dragen? Mans is al discutabel. Zandman, wordt dat Zandmens of Zandpersoon. En Gerrit de Jonge. Wordt dat Gerrit de Mens? Of Gerrit het Individu? Het leven wordt er knap ingewikkeld van. Hoe gaat dat straks in de horeca? Sta je af te tanken bij de pisbakken in de Herberg, komen er drie deerntjes binnenzeilen. Nee toch zeker? Die dag komt niet aan de hemel. Dan wordt de sfeer toch anders. De diepzinnige gesprekken die je al plassend voert, krijgen vermoedelijk een andere wending.
Diepzinnig? Zeker! Met wildvreemden. Een plasje doen bindt. “Huj.” “Huj.” De buurman spuugt in de bak, frommelt wat onder gordel en wat volgt is een zucht van opluchting. “Och man wa’ lekker!” “Ja, ja, i’j kunt alles ok niet uitzweet’n hè?” “Nee man, wa’j zegt. Nou, hennig an.” “Yóóó.” “Yóóó.” Zo gaat dat bij de kerels. Op de damesplee? Geen idee. Het enige wat ik weet, of eigenlijk weet ik helemaal niks, maar wat me opvalt, is dat vriendinnen vaak op hetzelfde moment moeten plassen. Met z’n drietjes in ganzenpas richting toilet. Volgens mij meer om te vergaderen, dan met geurvlaggen hun territorium afbakenen. Misschien de lippen stiften. Het haar borstelen. Het potlood langs de wenkbrauwen trekken. Zeg het maar. Misschien es een kijkje nemen. Ik zie het al voor me. “Hé oale zak, i’j zit verkeerd?” “Nee, nee, dames, ik ben genderfluïde!”