Wandelend door de Ommermars schrik ik me plots het leplazarus. Niets meer in het verschiet. Ik hoor de auto’s razen over de Varsenerdijk, maar signaleer niets. O jee, toch niet geslagen door blindheid? Gelukkig niet. Opgeschoten maïs belemmert mijn panorama. Toch enige verontrusting. Het is de realiteit die plots indaalt, want ‘komt de maïs hoger dan mij, dan is de zomer voorbij!’ Het rijmt niet alleen, het klopt ook nog. Als een zwerende vinger. Nog een dikke maand en de eerste bladeren verschrompelen en dwarrelen als gestaag vallende regendruppels naar een roemloos einde richting goot en dat brengt me weer bij een ander niet te weerspreken gezegde, ‘regent het in september, dan vallen de kerstdagen in december!’ Er valt niets tegen dit adagium in te brengen. Het spreekwoord ‘kat op de stoel, natte boel’ is evenwel niet waterdicht. Ook als het niet regent vind je huiskatten geregeld heerlijk spinnend op een stoel of in hun eigen mand.
Als ze ’s nachts op muizenjacht zijn geweest, of het pad der liefde hebben bewandeld, zo gloedvol bezongen in het piratenlied ‘Onze poes en buurmans kater’, inderdaad, die het iedere avond met hels kattengejank steeds later maakten in de tuin en waarbij de buurman zich genoodzaakt voelde te gooien met zijn schoenen, omdat ze elkander zaten te zoenen. ‘O het is gewoonweg een schandaal, wat maken die beesten een kabaal’. Maar goed, ‘niets zo leuk als een spreuk!’, om deze flauwekul in stijl af te sluiten. De dagen worden korter en op de tot voor kort volledig bezette camping Koeksebelt is zo hier en daar alweer een vrije spot te ontdekken. De bungalowtenten zijn afgebroken, de sleurhutten vertrokken en wat rest is een enkele camper, want het zijn meest gepensioneerden die zo’n luxe mobiel vakantieverblijf kunnen betalen en tijd hebben om de mogelijkheden van zo’n moderne woonwagen te benutten. Vandaar. Het toeristenlegioen is grotendeels vertrokken.
De Spelweek is bezig en die is per definitie gepland in de laatste week van de zomervakantie. Uit met de pret. Het merendeel is weer naar de baas. Tijd om het werk weer op te pakken. Geldt ook voor burgemeester Hans Vroomen, die is herbenoemd voor een tweede ambtstermijn. Onze eerste burger is weer voor een paar jaar onder kap. Ommen bevalt hem kennelijk. En dat is wederzijds. Natuurlijk, overal wordt brood verkocht, maar het smaakt niet overal even lekker! De kadetjes van Siss & Bro vallen in huize Vroomen evenwel puik in de smaak. Nou ja, die Hans, wat moet-ie anders? Sleutelen bij de Pacton of vakken vullen bij Appie Heijn? Misschien is timmeren bij Exel nog het meest voor de hand liggend, want de voorzittershamer hanteren is iets dat ‘m goed afgaat. Tuinieren valt af. Ik kom wel es voorbij aan zijn huis en een echte tuinman schuilt volgens mij niet in hem, dus hovenier Japie Huiskes heeft niks aan ‘m. Maar goed, misschien zie ik al mijmerend wat over ’t hoofd. Het is net als met opgeschoten maïs, af en toe word je blikveld zwaar belemmerd.