OMMEN – Vier kandidaten maakten zaterdagavond in theater Carrousel in Ommen kans op de titel ‘Maestro’. Van hen gaf keurslager Harold Veltmaat uiteindelijk het beste leiding aan het orkest van muziekvereniging Soli Deo Gloria. Veltmaat leidde het orkest bekwaam door achtereenvolgens Zoutelande (van Blof) en Y.M.C.A. (van de Village People). Maar eigenlijk was iedereen zaterdagavond een winnaar. De vier dirigenten in spé hadden, ondanks de aanvankelijke spanning, zichtbaar plezier in hun ongebruikelijke bezigheid en de volle zaal genoot van een amusante avond.
Behalve Veltmaat namen tandarts Daan Rijnvis, koesafari-ondernemer Simone Koggel en burgemeester Hans Vroomen plaats op de ‘bok’, de verhoging waarop hun aanwijzingen goed zichtbaar waren voor de bijna vijftig musici van Soli Deo Gloria. “Amateurs zijn liefhebbers, in de goede zin van het woord”, zo had presentator Bert Groothedde hen geïntroduceerd. Dat bleek, want alle vier bewogen ze geïnspireerd mee op de maat en de wendingen van de gespeelde muziek. “We letten op de maatvoering en de muzikale uitstraling, maar een dirigent moet in de eerste plaats leiding geven aan het orkest”, zo verwoordde jurylid Jan Schoonhoven de aspecten waarop hij en zijn collega’s Martin Strampel en Hans Wunnink de vier kandidaten gingen beoordelen. Ze kunnen het weten, want de eerste twee hebben jarenlang ervaring als dirigent (waarbij Schoonhoven ook jarenlang op de bok stond bij Soli Deo Gloria en de laatste kent het klappen van de zweep als tamboer-maître.
Afslag in het water
Hoewel ze lovend waren over de verrichtingen van alle vier pseudo-dirigenten, plaatsten ze ook wel kritische kanttekeningen. Soms zwaaide een deelnemer wat achter de maat aan of viel de afslag, zeg maar het slotakkoord, in het water door een foute beweging. De jurywaardering varieerde van zessen tot achten, maar ook de inbreng van het publiek was van belang. Die beloonde de getoonde inzet met een klaterend applaus, waarbij de decibelmeter het verschil aangaf. Hoewel Veltmaat op de applausmeter werd overtroffen door Rijnvis, gaven de drie achten van de jury uiteindelijk de doorslag in de ‘close finish’. “Je staat voor het orkest als een echte leider”, aldus Martin Strampel. “Met een houding van: ik bepaal het en niemand anders. Je hebt onderscheidend vermogen en bewoog goed mee met de dynamiek.” Een ander pluspunt was de mate waarin hij het publiek meekreeg, al slaagde ook Rijnvis daar goed in. En dus mocht Veltmaat aan het eind van de avond de ‘gouden baton’ in ontvangst nemen. Bovendien mag hij op 28 oktober, tijdens de uitvoering van Soli Deo Gloria in de sporthal van de Carrousel, opnieuw een stukje meedirigeren.
Kwinkslagen
Het werd een vrolijke avond waarvan het publiek met volle teugen genoot. Niet in de laatste plaats door de vele kwinkslagen, die niet zelden waren gebaseerd op muzikale woordspelingen. Presentator Groothedde gaf er de aanzet toe door de rijmpjes waarmee hij elke deelnemer introduceerde. Zo kreeg Daan Rijnvis mee: “Deze tandarts laat ons muzikaal snacken, maar kan hij naast tanden ook tranen trekken?”
Natuurlijk werd het Hans Vroomen aangerekend dat uitgerekend hij de Nederlandstalige klassieker ‘Het dorp’ dirigeerde, als burgemeester van een stad die al 775 jaar stadsrechten heeft. Maar Vroomen droeg zijn keuze op aan zijn zoon Bart, legde hij uit: “Hij wilde destijds niet weg uit onze vorige woonplaats, het dorp Bodegraven. Maar inmiddels wil hij ook niet meer weg uit de stad Ommen.”
Aanzetstaal
Visuele grapjes waren er ook: zo traden de slagwerkers bij de uitvoering van Y.M.C.A. aan als de leden van de Village People en trad Simone Koggel bij de uitvoering van de van André Rieu bekende Waltz no. 2 aan in een felrode jurk waarin ze kon zwaaien en zwieren. Harold Veltmaat verving de traditionele ‘baton’ voor een gereedschap dat beter bij hem past: zijn aanzetstaal, een stalen staaf waarmee hij doorgaans zijn slagersmessen slijpt. Dat de baritons volgens de juryleden meermalen te weinig aandacht kregen van de amateurdirigenten, werd gedurende de avond een terugkerende grap. Soli-dirigent Marten van der Wal, die de kandidaten had onderwezen en begeleid, liet tot slot nog even horen en zien hoe het echt moet: met een zinderende uitvoering van Mr. Blue Sky werd de avond afgesloten.
Tekst/Foto(s): Hans Keesmaat