Echt waar? Ja, ons huis is verkocht en wij gaan naar Hardenberg in één van de mooie vrijstaande woningen in de Marslanden. Natuurlijk wilden we in Ommen blijven, maar hier is het zoeken naar een mooi vrijstaand huis dat ons bevalt niet gelukt. Het is maar 14 km van Ommen verwijderd, dus kunnen wij onze vrienden en kennissen in Ommen gemakkelijk bereiken. Gerrit heeft in Hardenberg veel familie wonen en zo zullen we hen vast regelmatig zien. Het is vast even wennen, want na 30 jaar Hei en Dennen, is ieder ander huis minder fraai dan dit grote huis uit 1903. Vooral de schitterende ornamenten aan de plafonds gaan we missen. Maar het wordt niet tobben hoor, het is in die omgeving echt heel mooi en vooral heel rustig. Nu heb ik het verkeer op de Hammerweg nooit vervelend gevonden. Je ziet nog eens wat en omdat we op een verhoogde afstand zitten, hebben we geen last van de verkeersgeluiden. Wij kijken in Hardenberg aan de achterkant (nog) uit op een mooi weiland, maar verwachten ook daar met de tijd wel uitbreidingsplannen. Het leuke van verhuizen is dat je nieuwe meubels gaat kopen met een modernere uitstraling dan in Hei en Dennen. Dit huis leent zich ervoor, maar ons nieuwe huis is modern met prachtige verwarmde vloertegels. Wij nemen er, voor de gezelligheid een open haard bij, gas in dit geval, maar wat zijn die tegenwoordig fraai zeg. Niet van echt vuur te onderscheiden. De open trap wordt door ons dicht gemaakt, want ik vind dat een trap een mooie loper moet hebben. Tja, de mensen die het huis hebben laten bouwen zijn jong met kleine kinderen. In hun achtertuin staat een enorme glijbaan en een trampoline. Wij hebben deze toestellen niet nodig, maar wat zullen de twee kinderen daar een plezier op gehad hebben. Wij kopen een robotmaaier. Ik zie het wel eens bij anderen en kan daar ademloos naar kijken. Ik weet natuurlijk dat het ding gewoon langs de onderliggende zoekdraad rijdt, maar het blijft knus om te bekijken. Omdat bijna al Gerrit’s famlieleden in Hardenberg wonen, kan Gerrit met de fiets naar hen toe. Ook wil hij met tassen aan het stuur naar de diverse winkels, ik zie het niet gebeuren hoor, misschien om een gebakken visje te halen, veel meer zal het niet worden. Ik fiets niet, bang om te vallen!
Antoinette