Column
Ik heb een boek over deze jaren en niet te vergeten, ook mijn eigen herinneringen aan die tijd. Wonderschone jaren in Giethmen, het mooie boerenland van die tijd. Je had bijvoorbeeld een hele week hetzelfde ondergoed en dezelfde jurk aan. Vrijdags kwam de ‘werkster’ en zij deed de was, kuiste keuken en kamers, terwijl mijn moeder een boek las, dus………van wie zou ik deze mooie gewoonte nou hebben? Je moet vakmensen nooit in de weg lopen, want je zit of loopt altijd nét waar zij moeten boenen. Mijn moeder kookte, breide, naaide, borduurde en las boeken. Die haalde mijn vader voor haar uit de bibliotheek. Vond hij dat moeilijk, een boek voor zijn vrouw vinden? Hij raadpleegde de beheerster van het pand en zo kwamen steeds weer lieve romans of historische verhalen bij zijn vrouw en moeder van toen al vijf kinderen. Ik ben de oudste, en mijn moeder vond het een uitmuntend idee mij voor te bereiden op mijn toekomstige huisvrouw-taken. Het huishouden was immers een taak voor de vrouw, al had je het nog zo druk gehad met kleine kinderen. Huis, haard en verstel- of breiwerk. Vrouwen mochten na hun huwelijk in de 50er jaren niet eens werken. Getrouwd, dus binnen blijven. Je zou maar op slechte paden belanden. Nee, vrouwen werden geacht roekeloos en dom te zijn, voor denkwerk was de man in haar leven. Baren en kuisen werden haar taken en mijn moeder was in het eerste erg goed. Zeven kinderen en een aantal miskramen! Zij was een zeer pientere vrouw met een gedegen opleiding en sprak haar vreemde talen. Dat was nogal eens nodig als mijn vader met ons op vakantie ging. Waarheen? Naar Duitsland of België. Lekker dichtbij, hoewel hij later met ons negenen naar Hongarije reed, ja, leek hem een interessant land. Ik herinner me nog de maaltijden in een aftands restaurantje daar. Veel vers groenvoer met grote harde aardappelen en smerige worst. Keken wij onderweg naar alle moois van de omgeving? Kinderen van 2 tot 12 interesseert een hoge berg met sneeuw of een mooi blauw/groen meertje helemaal niets. Wij bekeken oude Donald Ducks en maakten ruzie. Mijn vader dreigde dan ons bij een parkeerplaats ‘met de koppen tegen elkaar te slaan’, Nou dat liedje kenden we wel, hij sloeg nooit, liet hij lekker aan z’n vrouw over. Dus de jaren ’50? FANTASTISCH!
Antoinette