VILSTEREN – Vilsteren mocht de eerste competitiehelft afsluiten op vertrouwd terrein. Op de Molenesch ontving de ploeg van trainer Dik Runherd Epse. De bezoekers hebben een puntje minder verzameld dan de thuisploeg, dus op basis van de ranglijst ben je geneigd te zeggen dat de twee weinig voor elkaar onder doen. Extra motivatiepuntje voor de thuisclub: Runherd kreeg er deze week een streepje bij op de levenslat en zijn jongens kunnen hem niet beter gedenken dan 2022 afsluiten met een klinkende overwinning. Alles uit de kast dus, niet voor volk & vaderland, maar voor club & trainer.
Nee, aan de inzet lag het beslist niet. De scherpte? Ja, misschien. Deels. Misfortuin Dit gecombineerd met pech en wie weet ‘de vloek van de slotminuut’. De boys van Runherd konden hun trainer geen driepunter schenken als verlaat verjaarscadeautje. Zelfs geen punt. Alle goede bedoelingen te spijt. Soms is voetbal een wreed spelletje. Meestal wint de beste ploeg. Op de kille, vroeg donkere elfde van december won de meeste gelukkige, Epse. Vilsteren had het voor rust af kunnen maken, of nee, af moeten maken. Sven Koggel prikte de bal net naast. De hyperactieve Justus von Martels zag zijn inzet via een verdediger en de paal naast het ultieme target verdwijnen en Wouter Mars liet zijn dodelijke ‘sleep’ achterwege, schoot direct en vond de doelman op zijn pad. De bezoekers zetten daar niet al te veel tegenover. Een keer mocht spits Amir Fizovoc alleen op Job de Groot af, nadat Jelle Niens zich verslikte en tekort terugspeelde richting eigen sluitpost. Mike van der Kolk schakelde imposant door van 2 naar 5 en neutraliseerde de noodsituatie. Na de thee richting kantine. De geliefde speelrichting van de thuisclub. Het zou wel eventjes gebeuren. Maar nee! Zand in de machine. Het liep anders. Ongewenst. Invaller Joran Menkveld stond koud en kassa, 0-1. De wereld op z’n kop. De thuisclub werkte zich kapot. Rennen, sleuren, draven, knokken, de inzet was aandoenlijk, maar de finesse ontbrak. Typerend was dat de gelijkmaker viel vanuit een standaardsituatie. Vrije trap hoog voor de pot en ‘powerboy’ Rowi Hollegien werd de winnaar van het luchtgevecht. Knik, raak! Nou ja, toch een puntje in de slotfase. Hard voor gestreden. Nog een keer zeilt een vuurpijl voor de kist van Job de Groot. Eindelijk valt het leer goed voor sluipschutter Fizovic. Nee hè!? De Groot maakt met gebogen hoofd de gang naar het net, 1-2. Sneu, schlemielig en onterecht, een catastrofe in notendop, maar ja, dat is ook voetbal. Na Zwolle en Voorst ging nu Epse er is de absolute staart van de wedstrijd met de punten aan de haal. Dikke punt erachter. Gaat niet meer gebeuren in 2023, waarvan akte!
Runherd koos voor de volgende elf: Job de Groot, Lars Noordman (81. Stef Kampman), Mike van der Kolk, Rick Kortstee, Matthijs Kamphuis (81. Senn Hendriks), Stijn Niens (81. Koen Kortstee), Jelle Niens (aanvoerder), Rowi Hollegien, Wouter Mars, Sven Koggel en Justus von Martels (68. Lars Kampman).
Stand 5E: Davo 11-28, CCW ’16 11-24, Voorst 10-21, Zwolle 11-20, Go Ahead 10-19, Epse 11-16, Vilsteren 11-14 (18-14), Terwolde 11-14 (20-29), Emst 11-10, Wesepe 10-7, Batavia ’90 10-6 en Wissel 11-4.
Verslag: Willem Lampe