OMMEN – “De nieuwe betonnen Vechtbrug te Ommen, de ontbrekende schakel in den gemoderniseerden verkeersweg Achterhoek-Twente naar het Noorden, is bijna voltooid en zal nog dit jaar in gebruik worden genomen”, koppen verschillende kranten medio 1936 als het gaat over de voortgang van de nieuwe brug over de Vecht bij Ommen. De brug waarmee Ommen het op dat moment mee moet doen, vormt al jaren een flessenhals voor het verkeer tussen het noorden en het zuiden van ons land. De uit 1868 daterende ijzeren ophaalbrug is aftands en veel te smal voor het drukke doorgaande verkeer, is de algemene mening.
Door: Harry Woertink
Stremming
Dat de brug vraagt om vernieuwing en verbreding klinkt ook door aan het adres van het Ommer gemeentebestuur. Vooral ook omdat de ANWB en de Bond van bedrijfsautohouders maatregelen vragen. Daar komt ook nog bij dat de klap van de brug niet altijd goed functioneert, met als gevolg stremming van het verkeer. Bovendien vraagt de ANWB om verbetering van de Stationsweg, die toen uit veldkeien bestond. ‘Voor het verkeer in het algemeen en voor het toerisme in het bijzonder’, aldus de ANWB en wijst op het belang van aansluiting van meerdere verkeerswegen, zoals de grintweg Zwolle-Ommen, de grintweg naar Almelo Goor en Deventer en de nieuwe klinkerweg naar Mariënberg en Hardenberg.
In 1927 wordt de brug gesloten voor vrachten zwaarder dan 3600 kilogram omdat de brug zoveel gewicht niet meer aan kan. De Bond van bedrijfsautohouders wijst in de strijd voor een nieuwe brug dat de Vechtbrug de enige rechtstreekse autoverbinding is tussen Twente en het noorden. Door de sluiting van de brug bij Ommen is men noodzaakt telkens 50 kilometer om te rijden.
Over de brug
Als het Werkfonds met 46.500 gulden over de brug komt, neemt de gemeenteraad, op voorstel van burgemeester en wethouders, het besluit tot het bouwen van een nieuwe betonnen Vechtbrug tegelijk met een rondweg langs de zuidoostzijde van de kom. In de zomer in 1936 wordt een begin gemaakt met het vervangen van de ijzeren brug voor een betonnen brug. Daarom wordt tijdelijk op ongeveer 50 meter ten westen van de tegenwoordige brug een noodbrug gelegd.
De bouw van de nieuwe betonnen brug verloopt goed. Minister Slingenberg, verantwoordelijk voor werkverschaffingsprojecten, komt tijdens de bouw een kijkje nemen en wordt ter plekke rondgeleid door burgemeester C.E.W.Nering Bögel en gemeenteopzichter P. Postma. De minister toont grote ingenomenheid. Nog net voor Kerst kan de nieuwe brug in gebruik genomen worden. Als openingshandeling marcheren de muzikanten van muziekvereniging Crescendo als eerste over de brug, gevolgd door een grote menigte met onder anderen de burgemeester. De officiële plechtigheid moet nog even wachten.
Vervolgens wordt een begin gemaakt met de aanleg van een nieuwe weg aan de zuidoostkant van de kom. Het terrein van de gedempte haven wordt met zand opgebaggerd uit de Vecht, opgehoogd. Gadegeslagen door vele Ommenaren en wederom muzikaal ondersteund door de muzikanten van Crescendo worden brug en nieuwe weg officieel opengesteld op 29 september 1937.
Rondweg
Met de komst van een nieuwe betonnen brug kwam een einde aan het gedaver van boerenwagens en auto’s over de oude ijzeren brug. De aanleg van de rondweg – de huidige Julianastraat – betekende voor Ommen de eerste grote infrastructurele ingreep voor het verkeer. Vanaf dat moment hoefde het (auto)verkeer niet meer door de Brugstraat, Kruisstraat en Bouwstraat om hun weg richting Twente, richting Hardenberg of naar het Noorden te vervolgen. De nieuwe brug kreeg de naam Hessel Mulertbrug en werd voorzien met aan de ene zijde het wapen van Ommen en aan de andere zijde van de brug het wapen van Hessel Mulert, die in 1492 de eerste brug te Ommen liet leggen. Na 1492 werden er nog vier bruggen over de Vecht gelegd: in 1689, in 1868, in 1937 en de huidige Hessel Mulertbrug die in 1970 werd gebouwd.