Ik ben hartstikke bang om op de IC te komen, als ze me daar nog willen hebben hè. De twee senioren, waar ik wekelijks kom zijn nog verplicht binnen, maar er komen snel betere tijden. Iedere middag bel ik beiden. Veel valt er niet mee te delen, maar de broze 89-jarige heer heeft lange verhalen uit verre warme streken.
Hij zat bij de marine, o.a. als kok. Ik krijg niet helemaal duidelijk wat zijn taken waren. Op zijn leeftijd is dat ook logisch. Zelf valt er niet te vertellen, meer dan het toejuichen van zijn heldendaden voldoen. Mensen op hoge leeftijd raken vaak ontroerd door eigen verhalen. Nu zat het hem niet altijd mee. Huwelijken, scheidingen, kinderen die op onbekende adressen wonen, wellicht kleinkinderen, helaas nooit meer gezien.
Gelukkig beleefde hij nog 30 mooie jaren met zijn nieuwe echtgenote in het mooie Ommen. Helaas kreeg zij vorig jaar een beroerte. Hij mist haar verschrikkelijk. De vlotte jongere seniore in Oldenhaghe zit nog steeds vast op haar etagewoning. Alles wordt naar haar gebracht, wat een werk voor de verzorging hè. Kanjers zijn het, allemaal.
En wat komt dat in deze ophokfase goed uit hè. De tuin ziet er verzorgd en groen uit. Jammer dat we niet meer weten welke kleur of soort bloemen er uit die gigantische groene massa moet komen. Van de eerstelingen heb ik al wat geplukt. Ze staan bont en vrolijk op diverse tafels. Gelukkig komt onze tuinspecialist om te bekijken wat wat is. Wij hebben namelijk geen idee.
Het plan is dat het van hoog naar laag groeit. Onze kinderen en kleinkinderen zien we op foto’s via de app, het is behelpen hoor. In Duitsland, waar de mensen (van nature?) volgzaam zijn, verloopt de lockdown goed.
Ordnung muss sein hè!