judith koedoot brengt hommage aan haar vader mannes van essen

    Hij woonde de laatste vijftien jaar van zijn leven, samen met zijn vrouw Suze, in Dalfsen. Hij was, naast zijn werk als oliehandelaar in Epe, een veel gevraagd Hammond-organist. Judith deed het conservatorium in Zwolle, is pianist en singer-songwriter en bracht vorig jaar haar eerste cd uit: ‘De Erfenis’. Het idee voor deze CD ontstond nadat haar vader in januari 2016 op 90-jarige leeftijd overleed en zij besefte dat hij een bijzondere erfenis naliet.

    Judith: “Het schrijven van de nummers heeft me ook laten nadenken over wat ik zelf nalaat. De reacties op mijn liedjes hebben me verrast; ik denk dat de puurheid van onvoorwaardelijke liefde bij mensen binnenkomt…” Voor Judith is het speciaal om deze voorstelling, waar verhalen en foto’s de liedjes omlijsten, juist in Dalfsen te brengen. “Mijn ouders verhuisden vanuit Heerde naar Dalfsen en werden warm opgenomen in de gemeenschap.”

    Judith’s ouders woonden tien jaar in appartementencomplex ‘De Egbertshof’ en daarna nog een paar jaar in ‘Rosengaerde’. Judith: “Een fantastisch bejaardentehuis, waar mijn ouders met veel liefde zijn verzorgd.” Judith’s moeder overleed september vorig jaar. Judith: ”Mijn moeder miste mijn vader enorm en vond het geweldig dat ik liederen schreef over hem. Ze was m’n grootste fan!” In het nummer ‘De Erfenis’ brengt Judith onder woorden wat ze van haar vader meekreeg: ‘Heb lief. Volg je hart. Vergeef die je schuldig zijn. Geef gul. Wees oprecht. Geef hulp aan wie kwetsbaar zijn. Spreek goed over de ander. Houd moed als het moeilijk wordt. Wees stil… En luister…’

    ‘Muziek en ritme vinden hun weg tot in de geheime plaatsen van de ziel,’ vond de filosoof Plato al. Dat is -vind ik- bij de muziek van Judith het geval. Ze zegt zelf dat muziek voor haar de ‘meest directe vorm van communiceren van emoties’ is. Dat is haar gelukt. Ze gaf me na ons interview haar nieuwe cd mee. De vormgeving alleen al is prachtig. Judith leunend tegen de eeuwenoude stadsmuur in Zwolle, vlakbij het conservatorium. Ik draaide hem thuis en werd meteen geraakt. Er zit een subtiele diepere laag in zowel muziek als teksten, maar zonder melancholische zwaarte of somberheid. Het is luchtig, gevoelig en het heeft humor. De jazzy tonen versterken dat. Prachtig. Veelbelovend. Van Judith wil je meer horen in de toekomst.

    (Tekst: Gea Slotman)

     

    Meer foto's

    LAAT EEN REACTIE ACHTER

    Vul alstublieft uw commentaar in!
    Vul hier uw naam in

    Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.