Van mij mogen ze straks alles hebben wat ze maar kunnen gebruiken. Ook als ze bepaalde lichaamsdelen c.q. organen kunnen gebruiken voor de wetenschap geldt dit wat mij betreft. Tenzij mijn nabestaanden daar ernstige bezwaren tegen hebben, maar ik schat zo in dat zij mijn wensen respecteren.
Als ik door mijn dood en donatie misschien wel een paar mensen kan helpen aan een nieuwe nier, lever of hart, heeft mijn dood toch nog zin gehad, toch?
Vandaar dat ik vanaf mijn twaalde (vanaf die leeftijd kon het volgens mij) een donorcodicil had. Ook ben ik vanaf mijn achttiende bloed gaan geven; kleine moeite en je helpt er veel patiënten of verkeersslachtoffers mee.
De discussie wel/geen donor roept al veel emotie op, heb ik gemerkt, maar de nieuwe wet al helemaal. Zo zag ik een gesprek op Facebook over dit onderwerp. Normaal gesproken laat ik dit soort discussies voor wat ze zijn, maar zo af en toe heb ik de neiging toch te reageren. Zo gaf iemand aan het toch wel erg lastig te vinden dat de overheid beslist over wat jij moet doen.
Volgens mij heb je nog steeds zelf de keus, alleen moet je er nu iets voor doen: namelijk aangeven dat je het niet wilt. Dat gaf ik aan en ik had direct al spijt, want er volgde een heen-en-weer gemail van voor- en tegenstanders. Ik heb mijn punt gemaakt en ben uit de discussie gestapt, want het leidt toch tot niets.
Een kennisje van me, van wie de man jaren geleden een nieuwe lever kreeg en daardoor nu nog leeft, is erg gelukkig met de nieuwe wet. Zij stelt het nog extremer: als je geen donor wilt zijn, heb je ook geen recht op een orgaan, mocht je die nodig hebben. Een ander stelt: je komt onderaan de lijst. Stiekem ben ik het daar wel mee eens, maar ik reageer wijselijk niet. Ook zij belanden in een eindeloze discussie over dit beladen onderwerp.
Ik denk dat het belangrijk is het uiteindelijke doel niet uit het oog te verliezen en bij jezelf na te gaan of je wel/geen donor wilt zijn. Wil je na je dood mensen laten leven door middel van jouw organen of niet. Laat je alsjeblieft niet leiden door de vraag of de overheid dit voor jou beslist of niet. Maar goed, zo sta ik erin.
Mensen hebben hun eigen mening en dat is maar goed ook!
Karin
Meer foto's

