Kuiper werd in 1972 olympisch Kampioen op de weg en in 1975 Wereldkampioen. Hij won onder meer twee keer (1977 en 1978) de Tour-etappe naar Alpe d’Huez en werd twee keer tweede in het eindklassement van de Tour. Opvallend detail is dat hij geen enkele dag de gele trui heeft gedragen. Kuiper richtte zich aanvankelijk op de grote rondes, maar ontpopte zich in de tweede helft van zijn carrière tot winnaar van grote klassiekers. Hij is nog steeds de enige Nederlander die de vier klassiekers Milaan-San Remo, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije won. Na zijn actieve carrière was Kuiper nog enige tijd actief als ploegleider. Eerst van een Duitse ploeg (Stuttgart, het latere Telekom), daarna van een Amerikaanse ploeg Motorola met daarin onder anderen Lance Armstrong.
Historisch zijn de beelden in de finale van Parijs-Roubaix. Na een valpartij wist hij alleen terug te komen bij de kopgroep met onder andere Francesco Moser en Duclos Lassalle. Vervolgens reed hij op zijn eigen tempo de kopgroep met in totaal 4 renners los op eigen kracht. Geen demarrage maar gewoon wegrijden. Het was een uitzonderlijk zware voorjaarsklassieker. De kasseien waren spiegelglad en de ene valpartij volgde de andere op. Het achtervolgende pleton bestond uit nog maar twintig renners. De heroïek ontstond na een kapotte band. Een man wilde een foto van Kuiper maken waardoor de leider in de koers de kasseien op moest en zijn band van het wiel reed. De seconden na het euvel zijn schitterend: het wachten op de materiaalwagen, de gebogen houding, die moedeloze gebaren, het verbeten klappen in zijn handen. Hij kreeg tenslotte een vervangende fiets wist zelfs zijn voorsprong nog te vergroten en won op 34-jarige leeftijd “de hel van het noorden”.
Donderdag 28 september start in De Stoomfabriek de nieuwe serie ‘voordat het verhaal verdwijnt’ weer om 20:00. Tickets zijn verkrijgbaar via www.theaterdestoomfabriek.nl of de avond zelf aan de deur.