Ons kringetje werd kleiner en ook ik werd vriendelijk uitgenodigd door de huisarts in opleiding. Een jonge vrouwelijke arts, die met veel animo en interesse mijn rode opgezette bovenarm bekeek. Het leek haar een allergische reactie op een insectenbeet. Mijn arm werd betast en intensief bekeken. Of ik zelf enig idee had? Tja, een insect of een reactie op bloemen in mijn tuin, waar ik regelmatig een mooi boeket van maak. Daar zoemen trouwens een flink aantal insecten, die er tamelijk onschuldig uitzien. Nee, ik kon me geen pijn herinneren bij het plukken van de bloemen. Wel na een tijdje een wat opgezette jeukend brandende rode rand. Er werd telefonisch overlegd met mijn huisarts, die even poolshoogte nam. Wij kennen elkaar na 20 jaar natuurlijk goed. Een huisarts is intiemer dan een kennis hè. Je komt ook wel eens met een kwaaltje aan onderdelen van je lijf, die je niet dagelijks tentoon spreidt. Ja, ik weet het, een huisarts heeft een gigantische praktijk en schrikt echt niet van kwalen onder de gordel. Maar ja, als patiënt ligt dat nou net even gevoeliger.
Ik ben een zeer enthousiaste patiënte van mijn huisarts, dus is de begroeting wat joliger. Mijn bovenarm werd met ferme hand betast en ja hoor, hij was het zeer met z’n bekwame co arts eens, dit konden wel eens tekenbeten zijn. Tekenbeten? Die zie je toch, die kriebelige minipootjes haken zich vast in je huid en die zou ik dan niet gezien en bemerkt hebben??? Wij halen ze vaak uit de hondenlijfjes met zo’n tekentangetje. Maar goed, wie ben ik om tegen twee zeer bekwame artsen in opstand te komen. Bovendien wilde ik wel van de jeukerige brandende pijn af. Ik kreeg een recept voor twee weken penicilline en over een week terugkomen. Koude kompressen houden de stekende jeukende pijn tegen.
Volgende week terugkomen, gezellig!
Antoinette