TEKST: Willem Lampe
Gelijk zijn voetbalmaat Floris is Koen een jonge vader, die heeft besloten de trainingsintensiteit terug te schroeven, om meer tijd te hebben voor zijn gezin. “De zin is er zeker nog, maar je moet keuzes maken”, zegt het kind van de club, die al twaalf seizoenen achtereen in het gele shirt heeft geacteerd. Buitenhuis was slechts acht jaren in het eerste team van OZC te bewonderen, maar kan buigen op een indrukwekkend arbeidsverleden bij gerenommeerde clubs als SVZW, Be Quick ’28 en HHC Hardenberg. De strateeg spoelde aan in Ommen, vond er de liefde van zijn leven en werd een tijdje terug verblijd met de komst van een blakende dochter. “Ik bekeek het per jaar”, legt Buitenhuis uit. “Mijn keuze was puur op gevoel. Het is mooi geweest.”
Clubiconen moet je gepast eren. Vanwege hun verdiensten kregen de twee afzwaaiers een afscheidsduel aangeboden. Oud-teamgenoten waren uitgenodigd en trapten een balletje mee tegen het huidige OZC. Ook voormalige trainers, waaronder Marc Lobbert, Marcel van Walderveen en Han Hanekamp waren uitgenodigd en van de partij. Er werd op schouders gebeukt, armen werden bijkans uit de kom geschud en er werd vooral veel gelachen. Vadertje Tijd is niet voor iedereen even mild geweest…, zo hier en daar wat killotjes meer en wijkende haargrenzen, ach, wat zou het.
Het organisatiecomité had flink uitgepakt vrijdag. Niet alleen de bekende arbiter Eric Braamhaar werd ingevlogen, ook Sierd de Vos was van de partij. Het leek er op of de knuffelbeer onder de commentatoren er op zat te wachten en ja hoor, ‘goooooaaaaalllllll’, na de openingstreffer van Bram van Rijn. Wie herinnert zich niet ‘de Cruijff-penalty’ van de Ajacieden Johan Cruijff en Jesper Olsen in twee keer tegen Helmond Sport. Buitenhuis en Tip deden een kopie. En verder, ach, het bleef vooral gezellig. Voetballers onder elkaar, gooi er een bal tussen, beloof een biertje en een snack na afloop en het is al snel goed.