(Tekst/foto: Mariska Kloppenburg)
“De tuin verbindt hemel en aarde. Wonderlijk zoals alles groeit en uiteindelijk op je bord komt te liggen. Eigen geteelde groente eten, dat is toch een sensatie!”, lacht Herman Plaggenmarsch. Hij is lid van de volkstuinvereniging maar ook leraar geweest: “Leerkrachten van basisscholen hebben het al druk genoeg en dit vergt wel enige begeleiding. Toch komen leerlingen nu tuinieren en daarmee gaat voor mij persoonlijk een oude wens in vervulling.” Deze manier van lesgeven ligt de lerares van groep 8 ook en zij zegt: “Dit past bij de identiteit van de school. Kinderen raken onder de indruk van de schepping. En ze leren waar de boodschappen uit de winkel vandaan komen. Elke week zal een groepje leerlingen het nodige moeten doen, zoals onkruid wieden maar ook oogsten. Wie weet is de oogst wel zo groot dat we nog iets kunnen schenken aan Deelpakket Dalfsen, bijvoorbeeld.” Basisschool De Uitleg heeft schooltuinen expliciet in haar visiedocument opgenomen.
De volkstuinvereniging was vrij snel enthousiast over het idee. En ze zag het belang in voor komende jaren: “Als wij kinderen al jong enthousiast maken, kunnen we blijven zorgen voor een goede uitstraling van de tuinen. Herman zelf had in eerste instantie voor deze leerlingen twee stroken van zijn eigen tuin op het oog, maar dan zouden ze alle 24 op een kluitje moeten werken. Dus hebben we een compleet perceel aan de kant van de weg gereserveerd voor de ‘schooltuintjes’. Hierop zijn door de betrokken mensen voor elk leerlingenduo groentebedden van 5 m² gerealiseerd. Mogelijk dat in de toekomst met enkele naastliggende percelen ook iets gedaan kan worden voor andere belangstellende scholen.”
Plaggenmarsch geniet zelf enorm van het tuinieren en met passie legt hij de kinderen uit op welke afstand de aardappelen gepoot moeten worden, hoe de zaadjes het meest profijt hebben van de zon als er in de lengte van het bed gezaaid wordt, en dat ze de plantensteker niet moeten vergeten omdat ze anders niet meer weten waar wat in de aarde is gestopt. “Tuinieren vraagt discipline. Je moet de tuin blijven onderhouden en daar is doorzettingsvermogen voor nodig. Maar als de zon schijnt, er een briesje over de Vechtdijk waait en je de vogels hoort, is het natuurlijk genieten. En de waterpomp doet het…”, lacht hij, “want als leerlingen klagen over vieze handen, zeg ik: er is water en je kan thuis in bad. Want vies worden hoort er nou eenmaal bij!”