Tegelijk won ook een aantal andere boeren een geding tegen het staatsbeleid. De rechter zei ook daar dat het beleid van de overheid niet klopte. Gevolg zal ongetwijfeld zijn dat er rechtszaken volgen van boeren die uitzondering willen worden. En van boeren die schade claimen.
Want tijdens de wedstrijd regels aanpassen, dat gaat niet goed komen.
Door Gerlant Zielman.
De Europise Unie schafte het melkquotum af, omdat zij een grote afzetmarkt in Azië zien. Dat melkquotum reguleerde al dertig jaar hoeveel melk er werd geproduceerd en indirect ook het aantal dieren dat stond te poepen en dus de hoeveelheid fosfaat.
LTO heeft altijd verkondigd dat de afschaffing op 1 april 2015 een bevrijdingsdag voor de boer zou worden. Ze verzuimde boeren te wijzen op de afspraken die Nederland heeft met Brussel over de maximale fosfaat- en andere mineralenuitstoot. Nederland heeft een bijzondere positie, omdat onze boeren bewezen hadden zo efficënt producten van het land te halen, dat ze iets meer fosfaat mogen gebruiken dan andere landen (de derogatieregeling).
Maar op weg naar die 1 april in 2015 bewezen de boeren dat het anders zit. Er is in aanloop naar die datum zoveel bijgebouwd dat alle mestnormen zijn overschreden. De gemiddelde boer heeft vijftien koeien extra genomen. Gelijk aan de wens van de overheid, om de boer als echte ondernemer kansen te geven. De Melkveewet die als opvolger van dat mestquotum, die stevige groei had moeten voorkomen, kwam pas toen een groot deel van de overschrijding al gebouwd of in voorbereiding was. Met regels als de Groot Vee Eenheden (GVE’s) en uitzonderingen voor koeienboeren die alleen vlees produceren, met ook weer uitzonderingen daarop, probeerde de overheid te redden wat er te reddel viel. Vooral om Nederland die uitzondingerspositie te laten behouden, zodat we als land per vierkante meter nog steeds meer fosfaat mogen produceren dan de buurlanden. In totaal moesten door deze regelingen 160.000 koeien de slachtbank.
Aver Heino en Kleinlangeveldsloo wonnen hun rechtzaak tegen de staat omdat zij het biolgisch boeren-keurmerk hebben. Daarin verplicht je je zelf een bedrijfsvoering waarin je binnen je bedrijf binnen allerlei genzen blijft. Zij overtreden dus helemaal geen fosfaatregeling. Andere boeren die deze week ook in het gelijk werden gesteld hebben aangetoond dat zij onoverkoombare investeringen hebben gedaan voordat de regeling bekend werd en kunnen nu schade gaan claimen bij de overheid. Dan praten we niet over een miljoen maar miljoenen.
De uitspraak van de rechter bracht euforie in agrarisch Nederland. Ze koesteren individueel weer hoop. Ze hopen dat Nederland die uitzonderingspositie mag blijven behouden. Eens in de vier jaar beslist Brussel daar over. Dit jaar moet de termijn verlengd worden.
Mij werd gevraagd of het niet tijd werd voor een nieuwe #laarzenactie richting Den Haag. Laarzen actie? Ja! Maar dan naar Zwolle, naar het kantoor van LTO. Want boeren, hoelang laat u uw leiders nog als kip zonder kop voor u praten?
Opstappen en opnieuw beginnen met verse bestuurders of lid worden van die andere kleine melkveehouders vereniging die al wel tien jaar consistent waarschuwt voor de gevolgen van het afschaffen van het quotum.