Komende zaterdag reizen wij af naar Nijverdal waar op sportpark Groot Lochter SportVereniging Volharding Nijverdal onze gastheer zal zijn. Op SVVN valt de laatste weken geen peil meer te trekken. De Lief en Leed Commissie van de groenwittten heeft het er maar verrekte druk mee, wat ik oe brom.
Want ga er maar aan staan. De ene week verlies je met 1-0 van rode lantaarndrager Lemele en was het daadwerkelijk he-le-maal niets bij de Nijverdallers, onthutsend zwak gewoon! Een week later kraait werkelijk elke wakkere haan victorie in het voormalige textieldorp. Spint men garen met trotse Nijverheid als daar in het mooie (Regge)dal koploper Voorwaarts met het schaamrood op de kaken terug naar de Wieke wordt gestuurd met een 2-1 nederlaag.
De ploeg van de sympathieke trainer Bart Ester zonder H. weeft dus net zo makkelijk overwinningen in elkaar als een warme trui op een koude lentedag dan dat ze nederlagen bij elkaar weten te harken. Op het groene hoofdveld van SVVN en de velden ver daarbuiten weet je dus nooit hoe 11 voetballers en wat wisselspelers de volharding bij elkaar schoffelen. Het is net een draaiend rad van avontuur en het is maar de vraag aan welke spinnewiel het vlaggenschip zich nu weer bezeert, of niet natuurlijk…..Waarvan Akte!
Wat dat betreft kunnen wij onze vakbroeders op sportpark Groot Lochter de hand schudden. Soms zijn wij ware Houdini-meesters en even vaak ergeren de supporters zich groen en geel aan de roodzwarte brigade die geen koers weet te houden. Is het glas halfvol of halfleeg? Zeg het maar, want als ik aan SVVN denk borrelen bij mij altijd dierbare herinneringen op. Succesvolle rendementen uit een glansrijk verleden. Ik heb er vast en zeker aan gememoreerd tijdens de vorige ontmoeting waar SVVN destijds bakzeil haalde en wij aanmeerden met een klinkende 4-1 zege waarna het gerstenat rijkelijk vloeide.
Times are Changing, my Friend. Bob Dylan verhaalde het al eens en deze troubadour uit Amerika zingt allang niet meer zoals hij eerder wel gebekt was. Tijden veranderen inderdaad, ook op het altijd gezellige Westerpark. Natuurlijk kun je niet elke wedstrijd winnen, dat vragen wij ook niet! Maar je hoeft natuurlijk tevens niet elke wedstrijd bijna te verliezen of gelijk te spelen. Want in het jaar 2017 speelden wij inmiddels zes competitieduels waar de vonken soms vanaf vlogen. Het leverde uiteindelijk maar 5 punten op….. Een snel rekensommetje leert ons helaas, 19 verliespunten!
De weg naar een goede eindklassering of een rol van betekenis in bijvoorbeeld de nacompetitie lijkt als sneeuw voor de zon verdwenen. Dat is jammer aangezien wij de laatste jaren ons altijd bij de grote jongens mochten scharen en de nieuwe lente nog maar pas is begonnen. Of gaan wij de resterende zeven wedstrijden nog leuke dingen beleven, gaan wij daar het publiek langs de lijn mee vermaken. Gaan we buurman Voorwaarts aan de titel helpen door in het paasweekend Oranje Nassau te verslaan? Ik zeg maar iets geks…..
Gaan we twee keer voor- in plaats van achteruit in Rijssen tegen respectievelijk RKSV en Rijssen Vooruit? Doen we vervolgens gek tegen de ploeg van trainert Warmelink Door Eendracht Sterk, wederom in Nijverdal, en bokkig doen tegen die gasten van Juliana’32 en tappen wij naderhand uit een ander vaatje…? En zijn wij op zaterdag de dertiende van mei wel bij de les als de lieve heren studenten van Drienerlo via Perron 3 weer eens arriveren op het Westerpark?
En beginnen wij met deze gezinspeelde gekkigheid komende zaterdag al in Nijverdal? Gaan wij ons volharden in een nieuw strijdplan…..Kop d’r veur! Spinnen wij er allemaal roodzwart garen bij….? Daarom gok ik gewoon ouderwets op een 1-3 zege. Als wij Voorwaarts blijven gaan komt alles goed…..Toch…? Veule wille! …..Maak Joe Woar!