Door Alfred Dorgelo
De laatste jaren had de onbetwiste kanaalderby, RoodZwart Hart vs The Green Pride, een beetje van haar eerdere glans verloren. Meeslepende gevechten, tomeloze inzet, hartstochtelijke passie, vuurwerk en spektakel tussen de wit gekalkte lijnen leek tot het verleden te behoren.
Zo ook de eerste 45 minuten afgelopen zaterdag op het Westerpark. Een veel beter voetballend Bergentheim dacht na het eerste bedrijf op rozen te zitten. Een comfortabele 2-0 voorsprong en een zwalkend Mariënberg wat twee dotten van kansen om zeep had geholpen.
Het leek weer zo’n middag te worden + een eenvoudige zege van die club VKV (vijf kilometer verderop). Gelukkig haalde de thuisploeg een oeroud cliché van zolder en werd er na rust duidelijk uit een ander vaatje getapt. Nog steeds was Banthum de bovenliggende partij qua veldspel maar de Westerparkbewoners schakelden een tandje bij en boog de achterstand zo om tot een knap gelijkspel. Onverdiend was het zeker niet en bij het sluiten van de markt had een zege zelfs het herboren elftal van trainer Hans Pullen niet misstaan.
In de rust gaf je geen cent meer voor Mariënberg, na afloop was je toch een beetje chagrijnig aangezien een overwinning eindelijk na jaren weer had gekund tegen Banthum.
Hinken op twee gedachten. Wat als de strafschop wel was gegeven. Wat als wij in de eerste helft die twee goede mogelijkheden wel hadden verzilverd.
En wat te denken na rust… Naast de twee goals werden nog minimaal twee 100% kansen niet tot doelpunt gepromoveerd. Laat je dan twee punten liggen of verdien je er één….??
Mariënberg schoot uit de startblokken. Na enkele minuten had het al 1-0 moeten staan. Maar in twee keer strandde Rolf Hofsink op Karel Pullen die net op tijd weer op zijn plek stond.
De eerste beste tegenaanval was het wel raak voor Banthum. Mark de Bruin strafte geklungel in de roodzwarte defensie genadeloos af en schoot de 0-1 achter Brinks.
Wederom Rolf Hofsink was Karel Pullen te snel af. Hij was al langs de goalie van Banthum maar schoot ook de bal langs de verkeerde kant van de paal.
Of de duvel ermee speelde. Niet veel later meldde Bergentheim zich voor de tweede keer in het strafschopgebied van de net weer herstelde Brinks. De voorzet van Gertjan Merjenburgh zeilde onbegrijpelijk, nadat het luchtduel tussen Edwin Hofsink en Nick Buitenhuis geen winnaar opleverde, achter Brinks en zo werd het 0-2 voor de gasten uut Banthum.
Zelfs de grootste optimist op het Westerpark geloofde niet meer op een bevredigend resultaat. Toen na een uur spelen en twee gemiste kansen later Banthum nog steeds soeverein leidde met 0-2 vulde men al voorzichtig op het toto-briefje een 2 in.
Echter een zwakke spelhervatting van Pullen deed weer hoop gloren bij de supporters van Roodzwart. Roy Lotterman pikte het leder op en bood Rolf Hofsink de kans op 2-1 die hij met beide handen aangreep en Karel Pullen dus te machtig was.
Rond die periode had Banthum al twee van zijn spitsen gewisseld en draaide de ploeg van Arjen Plessen Mariënberg gelukkig niet de duimschroeven aan. De thuisploeg werd vervolgens een penalty onthouden maar eindelijk liet Mariënberg haar tanden open en bloot zien.
Vijf minuten voor tijd kwam de terechte beloning. André Plaggenmarsch haalde verwoestend uit vanaf zo’n twintig meter en Pullen stond aan de grond genageld, 2-2.
Met iets meer geluk had Mariënberg zelfs de volle buit binnen kunnen hengelen maar ontbrak net dat beetje geluk. Vooraf- en vooral halverwege hadden wij getekend voor een puntje, na afloop baalde Mariënberg best wel een beetje. Desondanks de morele winnaar en Banthum verloor door de tweede, misschien wel, onnodige remise in twee weken haar aansluiting met ON en koploper Voorwaarts. De derde helft won Mariënberg wel dik op punten…..Joah, mag wel zo.
Man v/d Wedstrijd: André Plaggenmarsch (wat een klasbak)
Meer foto's
