Het zou toch overduidelijk Hillary worden, die als eerste vrouw zich na een zwarte man door het glazen plafond had gewurmd. Echt waar? Had Amerika gekozen voor The Donald die jonge dames by the pussy grijpt? Die een muur bouwt langs de grens met Mexico? Die man met z’n geel geverfde kuif, die grove uitspraken doet over latino’s en vriend wil zijn met Poetin en Assad? Oké, het was kiezen tussen twee kwaden, maar om de wereld met Donald op te schepen, kort lontje, grote bek, niets en niemand ontziend met die opgetrokken echtgenote, die nog geen zinnige amerikaanse tekst uit kan spreken? Later blijkt ook nog dat hij het klimaat z’n gang laat gaan (hoezo smeltende ijskappen?) werkgelegenheid gaat herstellen door kolenmijnen te heropenen en de staalindustrie weer nieuw leven in gaat blazen. YES HE CAN. Daar zat Donald naast de democraat Obama, die zich zichtbaar inhield om niet te walgen van z’n opvolger.
Die wijze goed gemanierde zwarte president. De man die zijn fellow americans een ziektekostenverzekering beloofde, zodat ze niet ziek en verpauperd hoefden te creperen. Die een intelligente vaardige waardige zwarte vrouw aan zijn zijde had.
Het herinnert me aan de zelfde nachtmerrie, toen president Kennedy werd dood geschoten en Jacky in haar bloedbesmeurde roze pakje via de achterkant van de auto probeerde zich in veiligheid te stellen. Die vertraagde beelden, de ontzetting, die blijven me bij. Aan Johnson, de eed afleggend in het regeringsvliegtuig met naast hem de treurende Jacky, nog steeds met het bebloede roze pakje. Aan de moord op dominee Martin Luther King, de beelden van vluchtende soldaten over de aan te leggen Berlijnse muur, het naakte gillende jonge meisje, vluchtend voor de napalm bommen. En zo hebben we allemaal herinneringen aan wereldschokkende belevenissen.
Veel minder zijn dan gelukkig de rellen die in Nederland om de Pieten ontstaan. In Ommen kwam de Sint met zijn eigen vertrouwde zwarte Pieten aan. Waarom zwart? Omdat ze overduidelijk via de daken en door met roet besmeurde schoorstenen hun pakjes moesten afleveren. De eerste weken om de schoentjes en laarsjes te vullen om daarna op de avond van 5 december de grotere geschenken te bezorgen.
Antoinette