Gerlant: Afgelopen winter zat ik ineens op het provinciehuis in Zwolle bij een symposium over nieuwe eiwitten. Met de groeiende wereldbevolking en de toenemende vraag naar voedsel is de overheid op zoek naar nieuwe voedselbronnen. Ik kwam daar via een agrarische symposium op Stöppelhaene terecht.
Het provinciehuis, ik kreeg er een bordje met zeewier en peulvruchten-stamppot voorgeschoteld en moet eerlijk zeggen: het was niet slecht, best te eten. De worst daarentegen die was van de vegetarische slager en glom. Ik dacht dat het een stuk plastic was. Ik associeerde het eerst met wat anders. Het leek wel wat op de worst van de Hema maar dan anders. Ik ben geen persoon die houd van ‘pikkeren’, ik eet om te eten, de buik vol en dan mag het ook nog wel een beetje smaken. Of zoals mijn familie altijd zegt, “Gerlant? Die doet z’n bord op mondhoogte en schoef an.”
De worst, ik snijd hem aan en neem een hap en schrik me de tering. Geen smaak, geen kraak net een stuk kauwgum. Steek hem aan m’n vork en bekijk hem aan alle kanten. Waarop de spreekster van de dag me verwonderd vraagt wat ik aan het doen ben? Waarop ik haar vertel dat ik me afvraag of ik me vergist heb en of er misschien ergens een klepje zit waar batterijen in moeten. Na wat hilariteit om me heen gaf ze toe dat er eigenlijk geen smaak aan zat of in duidelijker taal: was niet te vreten.
Ik heb haar ook gevraagd waarom ze dat een vleesvervanger noemen en het op worst laten lijken. Mijn brain associeert worst met vlees, niet met plastic, zaagsel of kauwgom. Daar kwam ze niet uit.
Kreeg ik pas een mail van de provincie. Er is hier in de regio geen animo onder de ondernemers om in dat zeewier te investeren. De peulvruchten als nieuwe eiwitten, daar gaan ze nog wel mee verder.
Ik zag ook een uitnodiging van ’t Natuurlijk Huus in Raalte. Workshop eten wat de natuur u biedt of zo iets. Samen onkruid zoeken, dat bereiden en dan eten, stel ik me zo voor. Doet me een beetje denken aan Klaazien uut Zalk. Ken je die nog? Ze had voor elk kwaaltje een kruid. Bijvoorbeeld paardenbloemblaadjes met een beetje maggie als sla op brood, daar zaten dan weer zoveel van die en die vitaminen in. Of brandnetels in de soep. Mijn moeder probeerde het, wij aten als kinderen verplicht mee en het smaakte nog niet eens zo gek. Ik ga daar dus eens kijken. Misschien hoeven we niet eens opzoek naar nieuwe eiwitten en kunnen we gewoon wat we nu schoffelen of dood spuiten gebruiken als nieuwe voedselbronnen.
Wie gaat er met me mee? Opgeven kan via gerlant@sallandcentraal.nl, dan regel ik het wel. Misschien kan ik nog wel een groepskorting regelen.