Op een vergadering van de Jongeboerenbond (JBB) te Hoonhorst hield de technisch adviseur de heer J.A. Overmars een inleiding over dit onderwerp.
”Uit de Oprechte Dalfser Courant van maart 1950”
Terwijl men in onze taal de eigenlijk niet geheel juiste naam van handtekening gebruikt, spreekt men in andere talen van ondertekening en onderschrijvend. ’t Gaat om onze naam, die men eigenhandig wil zien vastgelegd.
Elke naamsverandering zonder officiële toestemming is wettelijk verboden.
Aan de hand van tal van voorbeelden werd het ontstaan van namen aangetoond, zowel bij onbeschaafde als gecultiveerde volkeren. Dikwijls zijn deze namen aan woonplaatsen of beroepen ontleend. Als voorbeeld Hoonhorst, van Lenthe, Smid, Bakker.
Ook vindt men dikwijls de toevoeging zoon bijv. Janzoon, Pieterzoon, wat dan geworden is Jansen en Pietersen. Dat vindt men ook in andere talen.
In voorhistorische tijden ontstond de eerste handtekening, bestaande uit een dubbel kruisje x x, waarmee men zijn bezit kenmerkte. Bij analphabeten komt het kruisje als handtekening nog voor.
Naamgeving en handtekening ontstonden uit sociale noodzaak. Gebruik van alleen voornaam komt voor bij allen die niet aan het officieel maatschappelijk verkeer deelnemen, zoals kinderen of bij hen die zich daarmee niet inlaten, zoals sommige kunstenaars.
Verschillende manieren van handtekeningen plaatsen werden besproken, waarbij ook werd aangetoond dat de grafologen handtekeningen bestuderen in dienst van de psychologie.
Als zodanig is deze studie zeer interessant.
Naar aanleiding hiervan werden verschillende vragen gesteld en beantwoord.
Op dezelfde vergadering kwam het verzoek van het bestuur van de ABTB om het amusementsgedeelte van het St. Isidorusfeest van dat jaar te willen verzorgen.
Besloten werd om aan dit verzoek te voldoen en daarom zullen enkele zangnummers en kleine toneelstukjes worden ingestudeerd. Verschillende leden melden zich hier voor aan.