“Ik voel dat ik een begeleider ben. Ik wil mensen gaag helpen om verder te komen in het leven, op welk gebied dan ook. Misschien ben ik een dromer, maar voor mij voelt het logisch en heel natuurlijk wat ik nu doe.” Voor kinderen zijn er speelkamers ingericht en een prachtige grote tuin met onder andere een trampoline en grote glijbaan. Klinkt dat gek, een open huis? Volgens Karin Zantingh niet. Aan de tuintafel legt ze uit hoe het allemaal is begonnen. “Het is allemaal echt heel logisch hoor”, verzekert ze met een brede glimlach.
Vooruit in het leven
Tot ongeveer tien jaar geleden heeft Karin Zantingh een winkel in kleding en tassen tassen in Dedemsvaart. Die runt ze met veel plezier en het drukke ondernemerschap zorgt ervoor dat ze haar energie goed kwijt kan. Als haar drie kinderen rond de tien jaar oud zijn bekruipt haar het gevoel dat ze meer thuis wil zijn voor hen. “Ik voelde dat het nodig was om als moeder meer op het nest te gaan zitten. Voor mijn kinderen. Daarom heb ik toen besloten om te stoppen met mijn zaak. Dat was in 2007.” Ze gooit het roer om en besluit de deuren van haar boerderij in Ommen te openen voor gasten. Het is het begin van haar logeerhuis ‘Achter het behang’. In 2010 is ze met haar kinderen verhuisd naar het grote huis aan de rand van Ommen om het concept daar voort te zetten. “De gezelligheid in ons gezin konden wij vanaf dat moment delen met anderen”, licht ze toe. Misschien legt ze met die opmerking wel de essentie van haar logeerhuis bloot. Vanuit de gedachte dat wij met ons allen de maatschappij vormen, wil ze op deze manier een positieve bijdrage leveren. Haar kinderen zijn inmiddels uitgevlogen.
“Ik geloof dat veel mensen niet doen wat zij echt willen in het leven. Ik ben op zoek gegaan naar mijn persoonlijke doel in het leven, en die heb ik gevonden in het werk dat ik nu verricht. Dat klinkt misschien zweverig maar zo voelt het wel voor mij. Ik heb ontdekt dat ik mensen vooruit wil helpen in het leven. En dat is wat ik nu doe. Ik stel mijn huis en mijn hart open voor anderen.”
Vanuit de gedachte dat ze mensen wil helpen biedt Karin onderdak aan twee jongeren die op de eerste verdieping van de villa wonen. Zij hebben zichzelf met hulp van hun ouders opgegeven bij Karin. “De twee kunnen eigenlijk prima zelfstandig wonen, maar hebben soms een beetje hulp nodig. Bij mij wonen ze beschut, zoals ik dat noem.” Met haar pedagogische achtergrond is Karin in staat om de twee bij te staan als dat nodig is.
Circusvoorstelling
Vandaag zijn er vier kinderen in het logeerhuis, die Karin met haar busje heeft opgehaald van de basisschool. Een van hen heeft een suikerspinmachine meegenomen. Hij heeft het duidelijk vaker gedaan: met groot gemak draait hij voor iedereen een roze of blauwe suikerspin en ze smaken heerlijk. Om toch een paar vitamines binnen te krijgen wordt er altijd fruit gegeten. “Vaste prik”, vertelt Karin. Na het eten gaan de kinderen hun eigen gang, maar wordt er wel een flink oogje in het zeil gehouden. Er wordt besloten om een circusvoorstelling op te voeren in de tuin. De gastvrouw kijkt tevreden toe hoe de kinderen plezier maken. “Ieder kind dat ik hier ontvang komt hier met een andere reden. Sommige vinden het simpelweg hartstikke leuk en gezellig. Andere kinderen komen omdat de ouders bijvoorbeeld een paar uurtjes rust willen.
Buiten de lijntjes
De uren zijn voorbijgevlogen en Karin heeft veel verteld over het werk dat zij nu doet. Het laat zich niet makkelijk in woorden vangen. Met haar logeerhuis vervult ze een maatschappelijke functie en zorgt ze voor een fijne plek waar kinderen terecht kunnen. “Elk kind dat hier komt probeer ik iets mee te geven in het leven, rijker te maken. Klinkt dat zweverig? Nee ik vind van niet. Er wordt hier gewoon buiten de lijntjes gekleurd, dat is alles.”