Grote keien liggen op de oprit te wachten op de volgende eigenaar. Die mag ze gratis ophalen.
Eerst maar eens op Marktplaats zetten. Och, er keken wel 88 mensen en een iemand nam de moeite om te bellen over de grootte van de keien. Natuurlijk waren ze te groot, hij wou ze niet.
Dan maar in het plaatselijke sufferdje een advertentie geplaatst.
Ook daar werd ik niet blij van. Tientallen mensen belden om naar de bekende weg te vragen. Hoe groot, hoeveel..om vervolgens te zeggen dat de maat niet goed was of de hoeveelheid te weinig. Hoe moeilijk kon het zijn om iets voor niks weg te geven.
Mijn dochter tipte mij, er is een verkoophoek op Facebook van ons dorp. Tja…..ik moet er toch van af zien te komen. ’s Avonds een foto en een advertentie geplaatst en binnen twee uur een berichtje van iemand. Interesse!!!!! hij kwam kijken op de fiets, hij woonde toch dichtbij. Ik neem ze wel mee in de fietstas, zei hij. Dat kon best, een kei woog ongeveer 6 kilo, dus er konden er wel drie in. Met zes keien fietste hij naar huis. Na 10 minuten was hij terug voor de volgende zes. Zo vulde hij zijn dag, 30 keer fietsen met 6 keien. De volgende dag ging hij verder, goed voor de conditie.
Keigoed, dat de oprit leeg is!
Johanna van den Berg