Ds. de Vlieger legde tijdens kerst het verband tussen de komst van het kind en de ziel. In de Middeleeuwen werd de ziel afgebeeld als kind. Bij het overlijden vliegt het naar de hemel, de ziel: het meest kostbare van de mens. God geeft ons een ziel, in het wezen van een kind, kwetsbaar. En hoe gaan we om met kwetsbaarheid? Soms lijkt het er op dat we niet meer onze ziel en zaligheid in onze daden leggen. Geven we het aandacht en tijd, of werken we alleen maar onze agenda af?
Terug naar het vluchtelingendebat. Er is onrust, ze zijn zo anders, en hoe moet het met huizen, werk? Er is zorg, zelfs angst, ook na de gebeurtenissen in Keulen, waar ook asielzoekers bij betrokken waren. Het zijn zorgen en vragen die antwoord vergen en ook passende maatregelen. Daarnaast moeten wij ook durven neerzetten wat ons eigen verhaal is. Niet alleen om te behouden wat we hebben, maar ook om te beseffen hoe we onze samenleving hebben opgebouwd en hoe wij met elkaar omgaan. Zit de kracht van onze samenleving niet juist in rechtvaardigheid, respect voor verschillen en hulpvaardigheid?
Dit is ook een opgave voor de politiek. Rowan Williams, de voormalige Engelse aartsbisschop kraakt daar een paar kritische noten over. In zijn boek “Geloof in de publieke ruimte” stelt hij dat de politiek dreigt af te glijden. Waar gaat het echt om: kwaliteit en rechtvaardigheid of om doelmatigheid en efficiency? Zijn wensbeeld: gezamenlijkheid én bezieling.
Ik wens u een bezield 2016 toe!
Ko Scheele, ko.scheele@ommen.nl