Zo kom ik twee meansen in de trein teeng woarvan de iene zich puffend near löt vallen op het bankie. Hijgend zeg e: “Ik benne de feestdaang wel dree kilo an ekomm’.” Ik heb höar ‘ns goed bekeken en ik dache van wel zeum. Zie haa’n Sinterkloas met Kerst evierd, delen e de buurvrouw en de rest van de coupe met en zie had göarties en luchies e’kreeng: “asof ik stinke…” Det was precies wat ik dache. En ik bespoar oe de beelden op mien netvlies toen ze zei det ze ok bad-ölie ekreeng had.
Noa twee haltes zei die ander: “Ik wol det het al vaste wear half zesse was. Ik hebbe gin zinne an werken vandage.”
Dan kan zo iemand toch better met een goeje uutkearing werkloos weane dan det een baas zulk personeel hef?
Mien moat begun het joar met een personeelsontbijt. Hij le’ng uut: “Of eigenlijk begun het met 36 mislukte zoenen, in de lucht kussen, net as zonder gitaar toch gitaar spöllen en dan denken det het echt is. Volgens mie begint doar de amoureuze werkrelaties. Zol het niet?”
Een personeelslunch, vast een bane bie de oaverheid. Andermans geld.
En een ander gesprek:
“Wie haa’n twee eindejoarslotten en wie wunn’ niks. Hillemoal niks.”
“Wat kost die dinge dan?”
“Zestig euro. Dertig per stuk.”
“Sow…”
“En wie haa’n niks. Zelfs niet op het eindcijfer.”
D’r bent dus ok mensen die denkt det een staatslot kopen uutkan. Kunt zulke domme mensen niet in het oale joar blie’m? Of werkloos wönn’? Want ie zult ze mar in dienst he’mm.
Ik heb van de wekke nog twee neejjoarsborrels. De ofgelopen wekke had ik d’r ok al viefe. En in december waren d’r ok sinterkloasdinge, kerstmeetings, oldejoarsbijeenkomsten, goejevakantie-drankies, borrel met de sportclub, …
Ik zeg al, de kop is d’r of. En ik ben d’r blie met. Het reguliere l’eam treedt wear binnen. Hoewel: carnaval, poasen, pinksteren, bevrijdingsdag, koningsdag, en dan komt de tentfeesten d’r al wear an… ik mut opschieten as ik vöar de zommer mien doelen halen wulle.