Het afgelopen weekend was Sinterklaas. Bij de intocht zongen we: “’T is een vreemdeling zeker, die verdwaald is zeker, ik zal eens even vragen naar zijn naam.” En dan zie je zoveel vreemdelingen die in Europa dwalen. Wat is nodig om hen op te vangen? Op de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) gaf burgemeester Van der Laan van Amsterdam aan wat nodig is: een koel hoofd en een warm hart.
Een koel hoofd moét. De opgave is groot, ook voor gemeenten. In deze regio wordt goed samengewerkt om crisisnoodopvang te regelen. Maar iedereen beseft dat het constant heen en weer slepen van vluchtelingen organisatorisch en financiëel geen doen is, nog los van het feit dat je dit mensen niet langer kunt aandoen. Hoog tijd voor maatregelen voor zowel de korte als de langere termijn. Vooral dat laatste mag niet worden onderschat. We zullen moeten investeren in woningbouw, inburgering, banen. Niet voor niets zijn er zorgen onder Nederlanders voor verdringing, die moet je serieus nemen. Er ligt nu een voorlopig akkoord waar de gemeenteraden nog deze maand over spreken.
Een warm hart, gelukkig zien we dat veel om ons heen, zowel landelijk als plaatselijk. Zo hoorde ik prinses Margriet getuigen op het TEDxcongres in Amsterdam van haar persoonlijke betrokkenheid bij het Vluchtelingenwerk van het Rode Kruis. Op de vergadering van de VNG kon ik vertellen van de vele hartverwarmende initiatieven in onze gemeente. Groot en klein, vrijwilliger en ambtenaar, veel waren in de weer om de vluchtelingen te ondersteunen. Op de markt waren een aantal vluchtelingen die Ommen bedankten met lekkere hapjes. “Dank u wel Nederland!” stond erbij. Ik hoorde een mooie reactie van een Ommenaar. “Mooi dat ze het doen, maar van mij had het niet gehoeven; je bent er voor elkaar!”
De echte opgave gaat nog komen. Dan gaat het om blijvende vluchtelingen echt op te vangen en in te burgeren. Zodat we in het Nederlands naar hun naam kunnen vragen en zij weten dat wij daar belangstelling voor hebben. Omdat ze erbij horen!
Ko Scheele
k.scheele@ommen.nl