Bron: Harry Woertink
Verder waren er tapperijen en logementen, onder anderen logement Engbertus Mensink, tegenwoordig hotel De Zon. Een bakkerij, een schoenmaker, een kuiper, een schilder en een smederij. Opmerkelijk was het zogeheten buitenverblijf Moesbergen, gelegen op een bebost terrein tussen de huidige Stationsweg en de Wilhelminastraat met boomgaard, tuin en weilanden. De toegang was vanaf de Zeesserweg, waar een pad met een boogje voor de ingang van de woning liep. Huis Moesbergen viel in 1892 ten prooi aan de slopershamer. De bijbehorende tien hectare tuin en land gingen op aan de bouw van villa’s aan de zuidkant van de Vechtbrug. Alleen de vroegere koetsierswoning op de hoek Zeesserweg/Wilhelminastraat herinnert nog aan de geschiedenis van Moesbergen.
Coninckskamp
Het buitenverblijf werd in 1744 eigendom van Gerrit Coninck. Hij kocht toen Het Buitendijks, gelegen buiten Ommen voor de brugge in de buurtschap Zeesse. In 1800 werd de kleinzoon Marcelius Coninck eigenaar en geneesheer in Ommen. De eigendom van Coninck was toen tien hectare groot en besloeg nagenoeg het hele gebied tussen de Vecht, het oostelijk gedeelte van de Stationsweg tot aan de Schammelte en werd aangeduid met ‘Coninckskamp’. Het grasland tussen de Zeesserweg en de Vecht droeg de naam ‘Het eiland’. Na het overlijden van Marcelius Coninck zijn het zijn drie kinderen Gerhardus Coninck, Alberta Jongkindt-Coninck en Hendrika Coninck die eigenaar zijn van het mooie buitenverblijf kort aan de Vecht. Alleen genoemde Hendrika Coninck woont in het huis.
Moesbergen
Op 28 augustus 1819 brak er brand uit en verwoestte het hoofdgebouw, maar gelukkig kon in korte tijd het pand weer worden opgebouwd. Dat was in 1820 en het ging om een herenhuis met zes kamers, twee keukens, gang, kelder, ruime zolders en stalling. Het herenhuis heeft dan de naam ‘Moesbergen’. Wellicht zal deze naamgeving te maken hebben met de (moes)tuinen gelegen rondom de woning. Na het overlijden van Hendrika Coninck in 1844 wordt de buitenplaats verkaveld en publiekelijk geveild. In een advertentie die de veiling aankondigde wordt gesproken over: “Het alleraangenaamst aan de Rivier de Vecht, bij Ommen gelegen buitenverblijf Moesbergen, nabij den grindweg Zwolle op den Hardenberg, bestaande in een den jaren 1820 geheel nieuw gebouwde Heeren-Huizing, hebbende een buitengemeen schoon uitzigt over de Vecht, op de stad Ommen”.
De voor het huis staande 65 eikenbomen werden gekocht door houtzaagmolenaar Roelof Makkinga. Ook de inboedel werd geveild. Het huis, inclusief drie hectare grond werd gekocht door Evert Antoni Dangremond. De resterende zeven hectare, in percelen verdeeld, kwamen in verschillende handen, zoals Roelof en Hendrik Grootenhuis, Jan Weertman, Roelof Brinkhuis, Jochem Kroon, Riekelt Kramer, Gerrit Poel, Jannes Bosch, Carel Siero en Jan van der Veen. Kort er na verrezen er de eerste woningen aan de Zeesserweg en Stationsweg.
Middendorp
Na de aankoop door Dangremond werd het nog enkel keren doorverkocht. In 1874 werd dr. Albert Anton Middendorp bewoner. Hij had sinds 17 juli 1872 een aanstelling van gemeentewege als plaatselijk geneeskundige en hield in het Moesbergen zijn praktijk. De in Den Ham geboren Middendorp was getrouwd met de Hellendoornse Henrietta Gerharda Christina Kluvers. Ze woonden er tot 1885. Vervolgens werd Buitengoed Moesbergen via een veiling te koop aangeboden en in een advertentie in de krant aangeprezen als een zeer aangenaam zomer- en winterverblijf met ruim uitzicht over de Vecht en de grindweg naar Eerde.
Ook de paarden en koetsen die de dokter naar zijn patiënten bracht werden publiek verkocht: “Een span bruine bovenlandsche paarden, een Utrechtse wagen voor zomer- en wintergebruik, een zespersoons tentwagen, een vierwielige dogcar-coureuse, Engelsch fabricaat, twee tilburys, een arresleede en een boerenwagen; twee- en één-spans paardentuigen, tilbury borst- en haamtuigen; een partij paardenmest; twaalf populieren en eenige eikenbomen”, meldde een advertentie in de Zwolsche Courant. Koper in 1885 werd Willem Gozewijn Metelerkamp Cappenberg, evenals de vorige bewoner geneesheer van beroep. Deze woonde er met zijn vrouw Naletta Charlotte Haverkamp zeven jaar aaneen. Vervolgens viel Moesbergen in 1892 in slopershanden. De door de koetsier van Moesbergen bewoonde woning blijft buiten schot.
Karel Gerrits
Toen het pand Moesbergen reeds gesloopt was, kwam de grond en de voormalige koetsierswoning in handen van Karel Gerrits (1826-1895), die eerder een tapperij had aan de Voorbrug en in 1872 Hotel Het Zwarte Paard liet bouwen. Van de grond werden opnieuw kavels verkocht voor de bouw van woningen. Zo bouwde burgemeester Wentholt in 1892 een grote villa met de naam Benvenuta (later eigendom van de familie Mulert en in 1975 afgebroken) en in 1894 liet Gerhardus Geerlings een woonhuis op Stationsweg 1 zetten (tegenwoordig bakkerij Ekkelenkamp). Ook het weiland waarop villa Piet Hein is gebouwd behoorde tot Moesbergen/Coninckskamp. In 1901 kwam het in het bezit van de zeeofficier Frederik Elisa Baron Mulert. Deze bouwde er in 1906 het huis ‘Piet Hein’, genoemd naar de torpedoboot Piet Hein waarvan baron Mulert commandant was.
Koetsierswoning
Karel Gerrits verhuurde de koetsierswoning. De verhuur werd doorgezet tot ver na zijn overlijden door de kinderen Gerrits. Zij lieten in 1908 de woning grondig verbouwen. De koetsierswoning werd zelfs voorzien van een uniek trapgeveltje. Tussen 1950 en 1965 is de karakteristieke gevel overigens weer verdwenen. Dit om de bouw van een etage op het huis mogelijk te maken. In de dertigerjaren ontwikkelde de gemeente Ommen plannen voor woningbouw aan de zuidkant van de Vecht. De familie Gerrits werkte mee aan verkoop van de benodigde grond.
Bij de witte koetsierswoning bleef nog maar een klein stukje tuin over. De koetsierswoning kwam op naam van een van de zonen van Karel Gerrits, te weten Hendrik Jan Gerrits. Deze overleed op 15 augustus 1940. Bij de boedelverdeling werd diens zoon Derk Gerrits eigenaar. Hij verhuisde met zijn echtgenote Aaltje Schoemaker en dochter Sien in 1965 van Kerkplein/hoek Walstraat naar de koetsierswoning aan de Zeesserweg 4. De familie Stappenbelt, toen de laatste huurder van de koetsierswoning, verhuisde naar een nieuw optrekje aan De Schammelte. Sien Gerrits liet in 1976 een aanbouw maken. Ze is nog steeds de bewoonster van dit riante plekje aan de Vecht.
Moesbergen
De grond vóór het Moesbergen, vroeger met bomen beplant, is in 1953 aangekocht door de gemeentesecretaris Evert Jan Stoeten. Hij liet hier, op Zeesserweg 2, een woonhuis bouwen dat de oude naam Moesbergen kreeg. Verder houdt de woning Stationsweg 12 met de naam ‘Coninckskamp’ de familie Coninck in herinnering.