Het Tobacco Control Policy Evaluation Project heeft onderzocht dat we er in Nederland slecht op staan. Op lijstjes van duurzaamheid, drugsbeleid, tolerantie en ontwikkelingshulp waren we al zwaar onderuit gegaan, ook als we kijken naar onze mening over roken is het schrikken geblazen. In ons land, zo zegt dat rapport, denken veel meer mensen dat het wel meevalt met de schadelijke gevolgen van roken. En meeroken wordt eigenlijk nog helemaal niet gezien als bezwaarlijk.
Door Harrie Kiekebosch (ex roker)
De discussie over het rookverbod spreekt boekdelen: er wordt geluisterd naar rokers. Het negeren van rookzones is een bewijs: op een tentfeest voelt het alsof je in de rookcoupé van een trein van vroeger stap. En als je er dan wat van zegt, ben jij de lul, niet de roker. “Zeker een ex-roker? Dat zijn de ergsten.” Inderdaad, ik ben een ex-roker. En ik ben niet voor niets gestopt.
Laat ik helder zijn: ik ben niet tegen roken. Ik wil er alleen geen last van hebben. Een fietshelm, een autogordel, daar zijn we allemaal voor. Want als je wat overkomt, is er zonder die veiligheden gelijk iets aan de hand. Daarom verstopt oom agent zich achter een rotonde om je te betrappen. Bij roken ligt dat ‘als-dan’-effect veel verder uit elkaar. Sigaretten liggen daarom achter de rug van de caissière te koop. Maar de kans dat een gordel mijn leven redt is veel kleiner dan dat een roker iets van roken krijgt.
In Olst-Wijhe gebruikte een actiegroep tegen megastallen dezelfde denklijn: waarom verkeersdrempels in het dorp terwijl we een megastal wel toestaan? Vanwege het verschil in direct en indirect gevaar. Waarom bleven we asbest zo lang gebruiken? Waarom slaan we nu nog geen alarm op wifi-straling, E-nummers, antibiotica in ons vlees en veel te veel zout in ons dagelijks brood? Vanwege het verschil in direct en indirect gevaar.
Waarom roken we eigenlijk? Ik denk dat het begon met niet weten hoe slecht het was, gekoppeld aan status. De verslaving deed generaties lang de rest. Rooklobby en een rokende minister van gezondheidszorg houden het roken in stand. In de rest van de wereld neemt ontmoedigingsbeleid grote vormen aan.
In Central Park (New York) en Gorkipark (Moskou) is roken verboden. In Tasmanië (Australië) is een wet aangenomen die roken voor je 18de verbiedt en ieder jaar schuift die leeftijd een jaar op: daar groeit dus een rookvrije generatie op. En in sommige staten van Amerika mag je al niet meer roken op je eigen balkon als je niet vrijstaand woont!
Intussen krijg je in onze regio een tentfeest niet rookvrij en staan patiënten voor de entree van het ziekenhuis in Deventer en Zwolle te roken. Stoptober is dus hard nodig.
Wil jij ook je mening ergens over kwijt? Stuur jouw artikel dan naar de redactie.