Twee dagen later ontving ik een brief van oma van Gelderen. Totaal perplex opende ik de brief, en ik begon te lezen.
‘Beste Rudo,
Het zal je wel verbazen dat je na zovele jaren een brief van mij ontvangt. Het is al weer enkele jaren geleden dat wij elkaar zagen bij de begrafenis van jouw moeder. Ik heb heel lang geaarzeld om contact met jou op te nemen, maar ik besef dat ik oud ben en niet veel jaren meer te leven heb. Er is heel veel wat ik jou moet vertellen over jouw moeder en haar zwangerschap.
Het was een grote schok voor mij toen ik ontdekte dat jouw moeder zwanger was. Ik deed wat ik dacht wat het beste was voor Jetty en haar kindje. Ik bracht Jetty halsoverkop naar mijn zus Magda, met de bedoeling om haar daar te laten bevallen en het kindje te laten adopteren door Magda en haar man. Zij waren jarenlang ongewenst kinderloos, en het leek mij de beste oplossing om Jetty’ s kindje door hen te laten adopteren. Jetty zou het kindje regelmatig kunnen zien en bezoeken, zonder de verantwoording hoeven te dragen. Jetty was een heel lief meisje, maar wel verstandelijk beperkt en absoluut niet in staat om een kindje groot te brengen.
Jetty wilde trouwen met Sjoerd, maar ik voorzag heel veel problemen. Ik kende Sjoerd oppervlakkig, en hij was op zich een aardige jongen. Dat Jetty verkering had vond ik best, maar een kindje krijgen en opvoeden was wel heel wat anders. Bovendien was ik er niet helemaal zeker van dat Sjoerd de vader was. Kort daarvoor had Jetty verkering gehad met een andere knul, en Jetty was gemakkelijk over te halen. Daarom vond ik het beter om Sjoerd niets te vertellen over de zwangerschap van Jetty. Maar nu weet ik wel zeker dat Sjoerd jouw vader is. De uiterlijke gelijkenis tussen Sjoerd en jou is werkelijk treffend.
Enkele weken later hoorde ik van mijn zus Magda dat Jetty ineens verdwenen was. Ze was meegegaan met een vage gast, die ze op de kermis had leren kennen, en ze leek wel van de aardbodem te zijn verdwenen. Niemand wist waarheen ze was gegaan, en ook mijn zus Magda wist van niets. Uiteindelijk vond ik Jetty, ze woonde al samen met ene Alfred, en ze wilde of mocht geen contact met mij. Die Alfred blafte mij af bij de deur.
‘Ze wil je nooit meer zien’, was het enige wat hij zei, en hij smeet de deur voor mijn neus dicht. In het huis zag ik Jetty wel op de bank zitten, maar ze keek niet op of om. Later hoorde ik af en toe iets van Jetty, maar ze wilde niet veel contact met mij. Tja, zij was zo koppig als een muilezel. ‘Je hebt Sjoerd van mij afgepakt, en nu wil je ook mijn kind afpakken’, schreeuwde ze tegen mij toen ik haar wegbracht, en ze had gelijk. Door mijn toedoen werden twee jonge mensen wel gescheiden van elkaar. En waarom? Omdat ik dacht dat dit het beste was voor Jetty, Sjoerd en jou?
Beste Rudo, ik heb je nog veel te vertellen, en ik wil je graag zien en spreken. Je bent van harte welkom. Hartelijke groeten, Eveline van Gelderen’
Bij de brief zaten foto’s van mijn moeder als kind en jonge vrouw met een vrolijke lach. Ik voelde een enorme pijn om mijn kwetsbare moeder die op haar manier van mij hield, en om mijn oma. Ik had geen enkel oordeel over haar handelswijze. Ze deed wat in haar ogen het beste was voor haar dochter, en voor mij. Wie was ik om haar te veroordelen? Ik wilde haar bezoeken en ik belde haar om een afspraak te maken.
Wordt vervolgd…
Meer foto's