“Ik had nooit gedacht dat ik de Kilimanjaro op zou gaan. Dat ik dat zou kunnen. Dankzij mijn donor kan ik dat doen.” Woorden van Mieke Pape uit Zwolle. En ze gaat het doen, de hoogste berg van Afrika beklimmen. Waarom? Om aandacht te vestigen op de donorweek en nog belangrijker: Om mensen die lastige vraag te laten beantwoorden. Word ik donor, ja of nee?
Pape, 44 jaar, heeft 6,5 jaar geleden donorlongen gekregen. Ze had een genetische afwijking. En nu? “Ik ga naar boven, hoe dan ook.” In de donorweek, van 12 tot en met 19 oktober, beklimmen 27 Nederlanders de Kilimanjaro. Twaalf van hen hebben donororganen, tien van hen zijn volgers (vaak familie) en de laatste vijf verzorgen de medische begeleiding. Hun doel? Naast de top bereiken, aandacht vestigen op het belang van de keuze. Ja of nee.
“Voor veel mensen is het een ver van hun bed verhaal, maar dankzij mijn donor heb ik weer een leven,” stelt Pape. “Ik was hartstikke blij dat, toen ik hoorde dat ik aanmerking kwam voor een transplantatie, dat ik al een codicil had. Het gaf me een goed gevoel. Als jij wat nodig zou hebben… Als je wat wil nemen, waarom zou je het dan niet geven? Stel je kind heeft een orgaan nodig.”
Mieke Pape vindt overigens niet dat je zomaar ‘ja’ tegen doneren moet zeggen. “Als je uit overtuiging of geloof ‘nee’ zegt, is dat helemaal prima. Zolang je maar een keuze maakt. Zadel je nabestaanden er niet mee op. En doordat zoveel mensen geen keuze maken, gaan er zoveel mensen dood die op de wachtlijst staan.”
Kilimanjaro
Maandag vertrokken de avonturiers vanaf Schiphol. Woensdag beginnen ze aan de klim. In zes en een halve dag willen ze de top van de Kilimanjaro bereiken, op een hoogte van 5894 meter. Wat ze te wachten staat? Een temperatuurverschil dat begint bij plus 30 graden aan de voet van de berg en -15 graden op de top. De reis is bijna gegarandeerd inclusief hoogteziekte. Hoofdpijn, uitdroging, misselijkheid.
Maar voorop staat de ervaring. Met een club mensen een prestatie neerzetten die een aantal jaar geleden nog helemaal ondenkbaar was. Pape greep de kans, die haar in februari geboden werd, met beide handen aan. Een persoonlijk trainingsschema, conditietests en groepstrainingen volgden. Om de avonturiers klaar te stomen voor de berg. “Want,” zegt Pape, “het wordt echt heftig.”
De Zwolse heeft overigens het voorrecht dat haar zoon Lukas (15) en haar man Frank (46) ook meegaan. “Dat we het met zijn drieën kunnen doen, dat is mega. Ik zeg het ze vaak, maar ik weet niet of ze het beseffen.”
De expeditie, een project van het transplantatiecentrum van het UMCG, is te volgen via Facebook (www.facebook.com/expeditiekilimanjaro.umcg) en via Twitter (@ExpKilimanjaro). Oh, en tot slot. Heb jij je keuze al gemaakt? Ja of nee?
Meer foto's