Na Koninginnedag kon ik beginnen met mijn stage. Om 9 uur stapte ik het gebouw binnen, waar ik werd opgevangen door een teamhoofd. Ik kreeg een pasje en inlogcodes en werd aan tig mensen voorgesteld, van wie ik de namen na een aantal minuten al niet meer wist. Ik werd meegnomen naar het SW-bedrijf en maakte daar kennis.
Gaandeweg werd me duidelijk dat ik op een nieuw te starten project zou worden gezet, waarbij CV’s van bemiddelbare mensen aangeboden worden aan uitzendbureaus. Het is een project waar verscheidene gemeentes, het UWV en uitzendbureaus aan deelnemen. ’s Middags ben ik al begonnen met mensen van een lijst te mailen met het verzoek mij hun CV te sturen. Aan het einde van de dag was ik best moe; wat ben je dan al snel uit je arbeidsritme!
De dag erna zaten mijn man, dochter en ik in de auto naar Almere. Mijn dochter wilde graag naar de Primark; een grote kledinggigant die erg goedkoop is. Ik werd gebeld op mijn mobiel door een onbekend nummer. Het was een oude bekende van me bij het bedrijf waar ik vroeger inhouse had gewerkt. Ze vertelde dat ik een tijd terug gesolliciteerd had op een interne vacature voor adviseur werkgeversdiensten. Omdat zij nu leiding gaf over deze afdeling had zij mijn CV onder ogen gekregen. Ze gaf me aan dat zij de functie anders wilde invullen dan dat hij landelijk gesteld was.
Toen ze klaar was met haar verhaal was ik alleen maar enthousiaster! Het is een functie voor ongeveer twee jaar, maar goed: wie weet hoe de arbeidsmarkt er tegen die tijd uitziet. Toen ze van me hoorde dat ik enthousiast was over de functie-inhoud stelde ze me voor een sollicitatiegesprek aan te gaan op de woensdag erna. Fijn; super! Nu had ik de week erna dus op maandag een gesprek bij een gemeente en op woensdag een gesprek bij het bedrijf in Zwolle én een tweede gesprek bij het bedrijf in Elburg.
Op die maandag meldde ik me weer bij de gemeente voor mijn stage. Om 13.15 uur had ik het gesprek bij de andere gemeente voor de functie werkmakelaar. ’s Ochtends een flink aantal mensen nagebeld van de lijst en van de ene verbazing in de andere gevallen. Veel mensen wisten niet wat een CV was, hadden geen computer of hadden al lange tijd niet gesolliciteerd.
Om iets na 13 uur zat ik in de hal van het gemeentehuis en om 13.15 uur werd ik opgehaald door één van mijn vijf (!) gesprekspartners. Het was een niet al te lastig gesprek en men gaf aan diezelfde dag nog te zullen bellen omdat er snel iemand nodig was. Ik had van tevoren al wel bedacht dat dit de “minste” van de drie vacatures was, maar alles is meegenomen natuurlijk! Wat zou ik doen wanneer de keus wel op mij zou vallen? Zou ik eerlijk zijn en aangeven dat ik nog twee gesprekken had op woensdag of niets aangeven en het arbeidsvoorwaardelijk gesprek proberen uit te stellen tot na woensdag?
Toos W.