Wist u dat Ommen zijn eigen Sahara heeft? Bertha en ik wandelden onlangs de route bij Beerze. Er is zoveel mooie natuur te zien dat het haast niet meer opvalt. De zandverstuivingen zijn echt geweldig. Je moet het eerst zien om het te beleven. Ommen is wandelgemeente van Nederland, en dat verbaast me niet. Ommen heeft immers alles: heide, naald- en loofbossen, weide, vennen, de Vecht, en dus zelfs Sahara’s.
Een vorig weekend las ik in de bijlage bij mijn krant een artikel over Theodoor Adorno. Als je, zoals ik, in de jaren zeventig studeerde, had je grote kans dat je met studenten sprak over de Frankfurter Schule met filosofen als Marcuse en Adorno. Marcuse sprak over de eenzijdige economische kijk op het leven; hij sprak heel treffend over ‘de ééndimensionale mens’. En Adorno schreef: “De overvloed van producten die blindelings geconsumeerd worden, neemt angstaanjagende proporties aan”. Dat schreef hij ruim zestig jaar geleden. Met de studenten spraken we indertijd over “de economie van het genoeg.” Inmiddels zijn een aantal economische luchtballonnen doorgeprikt. Het erge is dat degenen die er het meest last van hebben er vaak het minste aan kunnen doen. Kijk maar eens naar wie er nu leven van de bijstand of kleine pensioentjes.
In dezelfde krant stond een artikel over de Google bril. Het is een bril die je schermpjes laat zien met de tijd, het weer, je routeplanner, maar ook je mailbox. Zo kun je een agenda raadplegen en telefoneren. Ook een foto maken is heel gemakkelijk. Je kunt een bos fotograferen, maar ook een gebouw, of een toevallige voorbijganger. Je kunt via internet dan ook nog eens nagaan wie die voorbijganger is. Of die voorbijganger dat op prijs stelt is niet bekend. En waar dit eindigt is ook niet bekend.
Bij dit soort berichten krijg ik altijd een heel raar gevoel. Adorno had gelijk: blijkbaar is het nooit genoeg.
Tijdens de wandeling op het Beerzer Pad begon het sneeuwen. Mijn gewone bril besloeg. We doolden, ver van de technische vooruitgang, in de verstilde natuur. Waarom vond ik dit zo prachtig? Misschien moet je het eerst beleven om het te zien.
Ko Scheele, k.scheele@ommen.nl