Half tiene. Een lange zon-zee-strand-dag vöar de boeg.
De vöarbereiding was minutieus. De wekker zörgen d’r vöar det wie öm 7.00 uur al an de koffie zaten, doarnoa snel wat lunchbreudties smearen öm doarnoa in de vrogge ochtendhitte (het is hier ’s nachts ok gerust 29 groaden) met de auto oaver het eiland te crossen, op jacht noar nog een vrie schaduwplekkie op het strand. Ie mut hier niet in de zunne goan ling, want dan giet het als een varken an het spit.
Wie haa’n de race ewunn. Wie waa’n de earsten en bemachtigen dus de mooiste palmbladerenhut. Wie kreeng die dag woar wie recht op hadden. Earst varen Jonnie Boer (Librije) uut op zuuk noar grote vissen in de diepe zee. Hij beloa’m mie ’s oams een stukkie vis oaver te hoalen. Eam later zagen wie det Jaap Jongbloed niet allenig vöar aanderen goed meansen kan vinn’. Hij had zich zichtbaar net een neeje vriendinne vu’nn. Zie waren nog as tortelduufies.
In de loop van de dag bemensen drie bevriende artsen met hun gezin, een club Brabantse rauwdouwers en een Curaçaose familie de ömgeving van onze hutte. Det gaf völle luuster- en kiekvertier. Doar kwam ik de dag wel met döar.
Teeng het eind van de dag verzörgen een DJ de earste Caribische klanken oaver het strand en toen ging het snel. De lucht van zonnebrand maken plaatse vöar deodorant die de jeugd bliekbaar al de hele dag bie zich had. Happy Hour maken het feest compleet. Ik had nog eam de oong dichte doane op het ritme van de muziek, mar toen ik ze wear open deed, lag ik op mien strandbedde midden tussen de deinende massa. Jumping on dance.
Meestal vuul ik mie noa zo’n middagslöapie wear hillemoal het mannegie. Mar noe was ik in een kwartier van ‘nog wel tolerabel in zwembroek’ ofezakt noar ‘een oale man woar ze met zien allen ömme mossen lachen’.
Ik probearen nog net de doene of d’r niks geböard was, pakken mien boek en sloeg an het leazen. Mar det boek ging d’r oaver hoe de Nederlanders hier begin 1700 de plaatselijke bevolking in zien macht nam en van Curaçao vervolgens een slavenmarkt maken. Det was gin goede lectuur midden tussen deinende Nederlanders die zich loat bedienen döar de locals.
Ik wul noar huus.
Denne van Knöldert