Ik wulle mie d’r meestal niet mee bemuuien, mar toen ze lest een discussie oaver de moatvoering van maillots kreeng, kon ik het niet loaten.
‘Ze’ is het vrouwvolk det op feessies altied oaver klearen löpp te zöaren. En ik ben d’r bange van det ‘ze’ det in anloop noar een feessie – thuus vöar de klearenkaste – ok doet. Ik weet het eigenlijk wel zeker, vandoar det ik mie d’r meestal niet met bemuui. Ik weet det het gin zin hef. Het is zelfs wel wat gevoarlijk.
Oe wel met kleare bemuuien hef völle consequenties. As ik mien echte mening geef oaver wat ‘ze’ an hebt, is d’r altied ruzie in de tente. As ik niet mien mening geve, mar gewoon “och ja, wel mooi” toevoeg, as de neeje anschaf eshowd wördt, is het huus ok vake te klein, want “wat heb ik doar noe an?” Terwijl ik denk: weas blie det ik niet zeg: ‘had ie al wear neeje kleare neudig?’ Ander noadeel van mee beweang in het mijnenveld, is det ‘ze’ op enig moment ok goat zeng wat ze van óe klearen vindt. En doar zit ik al hillemoal niet op de wachten.
Lest zeg mien vrouw: “wat mut ik noe wear noar det feessie an trekken”. Ik zeg: ”ie hebt toch al wat an? Det is toch goed zat?” Zo zit ik dus in mekare. Mar zo is ok Leiden snel mar wear in last. Ik hoale mie meestentieds mar wat op de vlakte.
Tutdet het dus ging oaver de moatvoering van maillots. De vroag was of de moat in zo’n maillot de taille-moat of de schoenmoat was. Vunn de dames wel een interessante gedachte. Ik ok. En doarumme ging ik met proaten.
Een van de vrouwenkampen koch zien maillots altied op schoenmoate. Het andere kamp deed het op taille-moaten. “En toch past ze altied?” vreug ik. “Ja, verrassend”, bedachen beide kampen. “Al iens noa edacht oaver de rekbaarheid van maillots?” gooien in tussen beide kampen in.
De stilte die doarop volgen heb ik evuld met: “en doarömme bent die maillots noe zo iniens wear in de mode. Zie past altied. Hoe groot of ie de voeten ok hebt, hoe dikke of ie de konte ok hebt.”
Wonderlijk genog was d’r toen van twee kampen gin sprake mear. Het was ien kamp ewönn. Teeng mie. Ik zei al: ie kunt oe better mar nooit bemuuien met kleare.
Denne van Knoldert.