“Weekend! Ik ben d’r an toe. Foei wat een drukke wekke”, höaren ik een vrouw teeng höar collega zeng. Het was donderdag kwart oaver vier, ik had geluk det ik vanwege het uutvallen van een ofspraak wat vrogger in het café zatte. Mevrouw had al weekend. Noa een heel drukke wekke.
“Nog eam gauw ziene det ik wat in de panne kriege en dan noar de buren een Abraham zetten”, ging het gesprek met de collega verder. Zien antwoard: “Abrahams, Sarah’s, mooie tradities. Mar teengswoardig maakt ze d’r wel wat een pöttie van. Ok met die heel grote opbloaspoppen op de oprit. Ik vind het hillemoal niks.” Het gesprek wönn geliek een stuk ongemakkelijker toen de vrouw mos toegeem det ze det venoamd bie de buren ok gingen doene. “Een heeln groten die boam de carport uut kump.”
Zoas een ongemakkelijk gesprek vlot etrökken mut wönn, gingen de twee deskundig op zuuk noar een gezamenlijk punt van ‘nee, dit giet te verre’. Bie een halve Abraham in verband met 25 joar oald, vunn ze mekae al zowat. Want det is gin traditie, vunn ze beiden. Mar de man had een zunne die lest zo’n halve poppe in de tuin had en det was best leuk ewest.
Woar ze het roerend oaver iens waren, was de anvliegroute vöar de ooievaar met een bord van “hier mut ie landen”. As ik zo’n landingsbane teengkomme mut ik altied denken an het maken van kinderen. Dus niet teeng de ooievaar, mar teeng oe man zeng ‘kom mar hier mut ie weane.’ Det soart dinge denk ik ok altied bie een drukke prenatal-winkel. En heel vake schiet disse versregels van Ivo de Wijs mie dan te binnen: “Al dat gehaspel van voor en naspel”. Mar det zal wel an mie ling.
“Ik zeg altied mar det het earst mar iens goed geboard mut weane met alles d’r op en d’r an. Dan is het vrog zat um d’r een feessie van te bouwen” leng de vrouw haar hekel an de anvliegroute uut. En doar was de man het hillemoal mee iens. Biegeleuvig was e niet. “Mar earst mut het goed weame met vrouw en kind. Stel det ie al feest hebt ehad en het giet hillemoal verkeard.”
Ik bedache mie hoe een uutgeschöarde landingsbane d’r uut mut ziene… Dan kun ie toch better het feest al mar e had hemm. Mar ik heb mie d’r niet met bemuuid.
Denne van Knöldert