In Raalte is een wethouder gevallen en nu gaat die gemeente verder met drie in plaats van vier wethouders. Want de partij kon geen goede vervanger vinden. Raar! Heel raar. In meerdere opzichten. Het is een algemene discussie, hoeveel wethouders een gemeente nodig heeft. Hoe zuiver is een discussie daarover? Heel onzuiver.
De discussie over vervanging van de wethouder ging al snel over geld. Wat kost het wel niet, zo’n nieuwe wethouder, terwijl de oude wethouder op wachtgeld staat. De discussie moet echter over nut en noodzaak gaan. En nu er geen goede vervanger te vinden is, moet het ook over lokale politieke partijen gaan. Want als je geen wethouder kunt vinden, dat is toch armoede troef?
Eerst maar eens over nut en noodzaak. Heeft een gemeente als Raalte drie of vier wethouders nodig? Een discussie daarover is zo maar vertroebeld, want die er over beslist hoeft het zelf niet te betalen. Kijk je in het bedrijfsleven, dan komt zo’n vierde kapitein niet op het schip als de andere drie bazen het salaris daarvoor maandelijks zelf moeten aftikken. Wordt het bedrijf groter dan komt niet alleen kapitein vier, maar ook kapitein vijf, en eventueel zes nog bij aan boord. Energiebedrijven, telecomcluppies, maar ook scholen, woningstichtingen, verzorgingstehuizen… als er maar enige reden is voor nog een manager of voor weer een nieuwe tussenlaag, dan komt die er. Als de beslissers mogen beslissen met andermans geld dan gaat dat allemaal zo makkelijk als wat.
Op politiek niveau zul je ook altijd zien dat de winnende partij na verkiezingen vindt dat er meer nodig is. De verliezende partij vindt dat het wel wat minder kan. In beide gevallen is het makkelijk roepen. Want die minder wil, hoeft het toch niet te bewijzen. Die meer wil, hoeft het toch niet te betalen.
Dat de discussie op ware gronden met eerlijke argumenten zou gebeuren, geloofden we al niet. Gemeentebelangen en CDA in Raalte bewijzen het nu. Kunnen ze geen waardig opvolger vinden, gaan ze verder met z’n drieën. Ook van het CDA is dat vreemd. Als er vier nodig zijn, had die partij nog wel een wethouder in het vat. Toch? Nee, ze kunnen het ineens met z’n drieën.
Wat er meer van is: Gemeentebelangen kan geen wethouder vinden. Dat is een heel ernstig signaal. Want welke politieke kleur vertegenwoordigt Gemeentebelangen? Geen enkele, ofwel alle politieke kleuren. Een wethouder mag dus van welk pluimage dan ook zijn. En dan nog kunnen ze geen wethouder vinden. Waarom zou je dan een volgende keer nog op die partij stemmen? Beter maar van niet, want ze moeten klein blijven. Zo klein, dat ze zeker geen wethouders hoeven leveren. Want die hebben ze niet.
Ja, we weten dat we het heel iets verkeerd zien. Want er waren vast wel goede kandidaten, in de wandelgangen zijn ze ook wel genoemd. Maar die kandidaten wilden niet. Want de verkiezingen zijn al weer over drie jaar. En wat, als je dan geen wethouder wordt? Dan heb je wel je maatschappelijke carrière er aan gegeven. En daarom is die ruime wachtgeldregeling er.
Een mening over dit onderwerp? We nodigen je uit te reageren.